Χωρίς αμφιβολία στο Πανεπιστήμιο του Maryland έχουν επιτύχει ένα πολύ σημαντικό ορόσημο στην ιστορία της πληροφορικής χάρη στη δημιουργία αυτού που είναι σήμερα το πρώτος προγραμματιζόμενος κβαντικός υπολογιστής του κόσμου, ένα χαρακτηριστικό που δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με το άρθρο που δημοσιεύθηκε από τους δημιουργούς του στο ΦύσηΠροφανώς μιλάμε για έναν υπολογιστή που σήμερα λειτουργεί με πέντε κβαντικά bit ή qubits, μια ικανότητα που θα μπορούσε να επεκταθεί χάρη στην επεκτασιμότητα του.
Η ομάδα που είναι υπεύθυνη για αυτό το έργο, με επικεφαλής τον Γιατρός Shantanu Debnath, αποφάσισε να βασίσει το έργο του σε μια από τις παλαιότερες αρχιτεκτονικές, που επινοήθηκε το 1995 από Ισπανούς και Αυστριακούς φυσικούς Χουάν Ιγνάσιο Σιράκ y Πίτερ Ζόλερ. Σε αυτήν την αρχιτεκτονική, τα κβαντικά bit αποθηκεύονται σε μεμονωμένα ατομικά ιόντα που «παγιδεύονται» σε σειρά χάρη στη χρήση μαγνητικών πεδίων και ισχυρών συστημάτων λέιζερ.
Ο πρώτος προγραμματιζόμενος κβαντικός υπολογιστής στον κόσμο δημιουργήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.
Χάρη σε αυτήν την τεχνολογία, ο άνθρωπος πρόκειται να φτάσει στην απαραίτητη μεθοδολογία για τη δημιουργία υπολογιστών πολύ πιο ισχυρό και πιο γρήγορο. Όπως είναι λογικό, γι 'αυτό, ο τρόπος λειτουργίας των τρεχόντων υπολογιστών θα απορριφθεί, δηλαδή όλη αυτή η μεθοδολογία των λογικών πυλών, μηδενικών και αυτών που θα λειτουργούν με τους κανόνες της κβαντικής φυσικής. Αυτό θα επέτρεπε ένα πολύ υψηλότερη ταχύτητα και πάνω απ 'όλα να είναι σε θέση να λύσει προβλήματα με ένα αποδοτικότητα Φοβερός.
Τώρα, αυτή τη στιγμή, όλοι οι επιστήμονες και οι μηχανικοί αντιμετωπίζουν ένα μάλλον μεγάλο πρόβλημα που έχει να κάνει με το σύστημα που δημιουργήθηκε, είτε πρόκειται για το πρωτότυπο του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ είτε για τους κβαντικούς υπολογιστές με τους οποίους λειτουργούν στο IBM ή στο Google., είναι πολύ μικρά και επιτρέπουν μόνο την επίλυση απλών αλγορίθμων που είναι, μερικές φορές, ακόμη πιο αργοί από έναν συμβατικό υπολογιστή.
Σύμφωνα με το έργο που δημοσιεύθηκε από αυτήν την ομάδα ερευνητών στο περιοδικό Nature, έχουμε ένα παράδειγμα αποτελεσματικότητας στο πώς σε έναν κβαντικό υπολογιστή υπάρχουν αλγόριθμοι που θα επέτρεπαν υπολογίστε τις μαθηματικές λειτουργίες σε ένα βήμα λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας συμβατικός υπολογιστής πρέπει να εκτελεί διάφορες λειτουργίες. Η μελέτη, με τη σειρά της, δείχνει ένα Απόδοση 98% τη στιγμή της εκτέλεσης αυτών των εργασιών.