Ένα από τα μεγάλα μυστήρια που δεν έχουν ακόμη λυθεί στο σύμπαν δεν είναι ακριβώς χιλιάδες και εκατομμύρια από τη Γη, καθώς ακόμα δεν γνωρίζουμε κάτι τόσο απλό, ή όχι, όπως το προέλευση του φεγγαριού. Μετά από πολλούς πόρους που επενδύθηκαν στην έρευνα και την ανάπτυξη, υπήρξαν αρκετές θεωρίες που έχουν δει το φως, περίεργα και όπως σίγουρα γνωρίζετε, καμία από αυτές δεν έχει αποδειχθεί ποτέ.
Σε αυτό το σημείο, πείτε σας ότι σίγουρα, σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως έχετε ακούσει ή διαβάσει ότι το Η Σελήνη προήλθε ως αποτέλεσμα του σύγκρουση ενός τεράστιου αντικειμένου, για το μέγεθος του Άρη, ενάντια στη γη, δεδομένου ότι είναι μια από τις πιο διαδεδομένες θεωρίες. Αυτό το αντικείμενο, βαπτισμένο ως Theia, προκάλεσε την εκτόξευση τόνων βράχου και σκόνης στο διάστημα και κατέληξε να σχηματίζει τη Σελήνη όπως το γνωρίζουμε. Ως λεπτομέρεια, πείτε σας ότι σε αυτή τη θεωρία το 2014 δημοσιεύθηκε μια μελέτη που παρείχε στοιχεία για το πώς βρέθηκαν τα σωματίδια Theia στη χημική σύνθεση της Σελήνης, αλλά αυτά δεν θεωρήθηκαν πειστικά ανά πάσα στιγμή.
Ένα παράδειγμα μιας άλλης υπόθεσης πολύ διαφορετικής από την προηγούμενη μας λέει πώς η Σελήνη απλώς σχηματίστηκε ως ένα άλλο αντικείμενο τη στιγμή της δημιουργίας των πλανητών του Ηλιακού Συστήματος. Περιστρέφεται απλώς γύρω από τη Γη γιατί, εκείνη τη στιγμή, βρισκόταν πολύ κοντά στον πλανήτη μας και, λόγω της βαρύτητάς του, τελικά η Σελήνη κατέληξε να περιστρέφεται γύρω από αυτήν.
Υπάρχουν πολλές υποθέσεις που μας λένε για το πώς σχηματίστηκε η Σελήνη λόγω της επίδρασης ενός μεγάλου αντικειμένου. Αυτή δεν είναι η μόνη θεωρία γι 'αυτό
Μακριά από όλα αυτά, σήμερα συναντάμε για να μιλήσουμε για τη θεωρία που μόλις πρότεινε ο αστρονόμος Σάρα Στόουαρτ μαζί με την ομάδα ερευνητών του από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Σε αυτήν την τελευταία προσπάθεια να εξηγήσουμε την προέλευση της Σελήνης, μια ιδέα που δεν γνωρίζαμε μέχρι τώρα εισάγεται και που έχει βαφτιστεί με το όνομα του Συνέστη, ένα μείγμα των λέξεων Syn (μαζί) και Hestia (ελληνική θεά της αρχιτεκτονικής).
Μόλις μάθουμε αυτήν τη νέα ιδέα, η ομάδα ερευνητών μας λέει αυτό Το Synestia είναι αυτό που συμβαίνει όταν δύο πλανήτες του ίδιου μεγέθους συγκρούονται με μεγάλη βία. Λόγω αυτής της σύγκρουσης, μια τεράστια ποσότητα υλικού ρίχνεται στο διάστημα, βασικά εξατμίζεται και λιωμένο βράχο, ο οποίος αρχίζει να περιστρέφεται με υψηλή ταχύτητα δημιουργώντας ένα σχήμα παρόμοιο με αυτό ενός ντόνατ. Μόλις αυτό το σύννεφο αρχίσει να κρυώνει, προκαλεί τη συγκέντρωση των υλικών σε αυτό για να σχηματίσει έναν νέο πλανήτη. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να περάσει μια περίοδος μεταξύ 100 και 200 ετών.
Οι προσομοιώσεις σχετικά με αυτήν τη νέα θεωρία που δημοσιεύτηκε από τη Sarah Stewart είναι πολύ συνεπείς
Προφανώς και όπως συζητήθηκε στην εφημερίδα όπου η ομάδα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας δημοσιεύει τα αποτελέσματά της, λέγεται ότι η συγκεκριμένη περίπτωση για τη δημιουργία της Σελήνης ήταν κάπως διαφορετική αφού, μετά τη σύγκρουση που σχημάτισε τη Συισθησία που σχημάτισε τη Γη, δίπλα της ένα δεύτερο αντικείμενο άρχισε να σχηματίζεται. Αυτό το δεύτερο αντικείμενο ήταν συγκολλητικό υλικό έως ότου έφτασε η στιγμή, αναδύθηκε από το σύννεφο και άρχισε να περιστρέφεται σε τροχιά με το μεγαλύτερο αντικείμενο, το οποίο, στην περίπτωση αυτή, θα ήταν η Γη.
Προς το παρόν, όλα αυτά είναι μόνο μια θεωρία, αν και, βάσει των προσομοιώσεων που παρουσίασαν από κοινού η Sarah Stewart και η ομάδα της, φαίνεται ότι τα αποτελέσματα είναι πολύ συνεπή. Με τη σειρά του, αυτή η θεωρία εξηγεί μία από τις μεγάλες αμφιβολίες που έχουν όλοι οι επιστήμονες, κάτι τόσο απλό όσο το γιατί η Σελήνη μοιράζεται μέρος της χημικής της σύνθεσης με τη Γη, αλλά όχι όλα.
Για να εξηγήσει το τελευταίο, η ομάδα υποστηρίζει άμεσα ότι, σε μια πρώτη φάση, καθώς τόσο η Γη όσο και η Σελήνη σχηματίστηκαν εντός της ίδιας Συνέλευσης, και οι δύο πρόσθεσαν πρώτα τα βαρύτερα υλικά στη σύνθεσή του με τέτοιο τρόπο ώστε άλλα υλικά που είναι πιο εύκολα να εξατμιστούν, όπως το κάλιο, το νάτριο και ακόμη και ο ψευδάργυρος, δεν είχαν χρόνο να προστεθούν σε αυτήν την πρωτόγονη Σελήνη, ώστε να πέσουν εντελώς στη Γη.