Λίγοι τίτλοι έχουν την τιμή να είναι μέρος της ιστορίας του βιντεοπαιχνιδιού και σε αυτήν την περίπτωση βρίσκουμε μια νέα δόση αυτού που θεωρείται ο αληθινός πατέρας των παιχνιδιών δράσης πρώτου προσώπου: αναμφίβολα μιλώ για το μυθικό Wolfenstein, πρόγραμμα που αναπτύχθηκε από την κάποτε μεγάλη Λογισμικό ταυτότητας, το 1992, και αυτό έθεσε τις βάσεις ενός είδους τόσο εξαιρετικά δημοφιλής σήμερα.
Παρόλο που είναι αλήθεια ότι σήμερα το μοντέρνο fps μοιάζει λίγο με αυτές τις ενοχλητικές προκλήσεις που πολλοί από τους τίτλους του είδους υποτίθεται στη δεκαετία του '90: επίπεδα λαβυρίνθου, ανεξέλεγκτη δράση, ορδές εχθρών σε κάθε γωνιά, δεν υπήρχε αναγέννηση ζωής ... αυτό Βόλφενσταϊν: Η Νέα Παραγγελία, Μηχανήματα Προσπάθησε να κινηθεί μεταξύ αυτών των προελεύσεων και των σύγχρονων πλεονεκτημάτων του fps
Οι οπαδοί της ιστορίας θα είναι πολύ εξοικειωμένοι με το όνομα του William BJ Blazkowicz, ο οποίος επαναλαμβάνει και πάλι ως πρωταγωνιστή στο ρόλο του ως Εβραίου Αμερικανού στρατιώτη που θέλει να εξοντώσει ό, τι φέρνει σβάστικα. Η ιστορία του Wolfenstein: Η νέα τάξη μας οδηγεί σε μια εναλλακτική πραγματικότητα στην οποία οι Ναζί έχουν κερδίσει τον πόλεμο και υποβάλλουν τον κόσμο κάτω από τον ζυγό τους και την πιο προηγμένη και θανατηφόρα τεχνολογία. Φυσικά, ο Blazkowicz θα είναι ο νέος μεσσίας που θα σώσει την ανθρωπότητα από την τυραννία του Τρίτου Ράιχ. Η ιστορία μπορεί να ακούγεται πολύ χακαρισμένη, ειδικά κατά τη διάρκεια αυτών των ετών που έχουμε δει τους Ναζί να διασώζονται ως κακοί σε διαφορετικούς τύπους παραγωγών, αλλά το σκοτεινό σκηνικό που επιτεύχθηκε τόσο πολύ και η βία, μερικές φορές ασήμαντη και ακόμη και υπερβολική, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή.
Όπως ήδη περίμενα, Παιχνίδια μηχανών Έχει σώσει τις ιδιαιτερότητες και τα τυπικά χαρακτηριστικά της δεκαετίας του XNUMX fps για να τις εφαρμόσει στο πρώτο του παιχνίδι ως στούντιο - υπενθυμίζει ότι είναι πρώην μέλη του starbreeze, συγγραφείς του Τα Χρονικά του Ρίντικ, το σκοτάδι o Συνδικάτο-. Μιλώ, για παράδειγμα, για την ανάγκη εύρεσης πολύτιμων συσκευών πρώτων βοηθειών για την αναζωογόνηση της υγείας, έναν πιο σύνθετο σχεδιασμό επιπέδου από ό, τι στα σύγχρονα παιχνίδια αυτού του είδους, μάχες εναντίον των τελικών αφεντικών -και μερικοί θα σας αφήσουν με μια έκπληξη έκφραση-, σημεία ελέγχου μακριά ... Φυσικά, το παιχνίδι μπορεί να φαίνεται κάπως ανηφορικό για τους λιγότερο έμπειρους, αν και, όπως είχε προβλεφθεί, το επίπεδο δυσκολίας μπορεί να αλλάξει στο ίδιο παιχνίδι.
Παρά το γεγονός ότι μέχρι τώρα όλα ακούγονταν σαν καλή ιδέα, τουλάχιστον για τους παίκτες της δεκαετίας του XNUMX, συναντήσαμε ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να μεταφέρει κάτι ξεχωριστό στο σύνολό του. Οι ασταμάτητα πυροβολισμοί, η χρήση σταθερών πολυβόλων και πολλές άλλες καταστάσεις που φαίνονται χίλιες και μία φορές, δεν είναι χρήσιμες για να δημιουργήσετε μια μοναδική εμπειρία. Επιπλέον, μεταξύ των κεφαλαίων, θα πρέπει να υπομείνουμε ένα πραγματικό διάλειμμα, αναγκασμένο να μιλήσουμε με ορισμένους χαρακτήρες και να κάνουμε μικρές εργασίες για να ξεκλειδώσουμε το επόμενο επίπεδο, κάτι κάπως ακατανόητο και που δεν ταιριάζει καλά στην ανάπτυξη του προγράμματος.
Όσον αφορά το παιχνίδι, μπορούμε να τονίσουμε λίγο από αυτό. Έχουμε ένα δέντρο δεξιοτήτων στο οποίο μπορούμε να ξεκλειδώσουμε τα πλεονεκτήματα και να προσαρμόσουμε το δικό μας στυλ παιχνιδιού προσαρμόζοντας το modus operandi μας στο έδαφος ανάλογα με το αν είμαστε ένας μυστικός στρατιώτης ή ένας Rambo πρόθυμοι να καίνε κάθε τελευταία σφαίρα πυρομαχικών. Και μιλώντας για όπλα, είναι κάπως απογοητευτικό το ότι το οπλοστάσιο είναι τόσο τυπικό και γενικό, με το τυπικό πιστόλι, ελαφρύ πολυβόλο, κυνηγετικό όπλο κ.λπ.
Σε τεχνικό επίπεδο, σημειώνεται ότι το idTech 5 Δεν είναι σε τόσο καλή κατάσταση πια Φυσικά, Wolfenstein: Η νέα τάξη Δεν είναι ότι είναι ένα παιχνίδι με αξιοσημείωτα γραφικά: εφέ όπως η φωτιά, η αναψυχή του νερού ή τα σωματίδια δεν είναι καθόλου πειστικά. Παρόλο που τα προβλήματα υπερβαίνουν τις θολές υφές ή χρειάζονται χρόνο για φόρτωση: θα συναντήσουμε επίσης ψαλίδισμα, μερικές φορές τρελό κινούμενα σχέδια ή συμπεριφορές που αντιβαίνουν στους νόμους της φυσικής, επειδή δεν επισκευάζουμε το παλιό κόλπο της ομίχλης στον Ορίζοντα. Το πιο απογοητευτικό πράγμα είναι ότι η έκδοση PC Δεν εμφανίζεται με τη συνήθη υπεροχή έναντι των κονσολών και οι διαφορές μεταξύ της παλιάς και της νέας γενιάς δεν είναι πολύ εντυπωσιακές. Τέλος, η μεταγλώττιση είναι απλώς σωστή, με βάση τις συνηθισμένες φωνές - φαίνεται ότι το αίμα των ηθοποιών φωνής σε αυτά τα μέρη πρέπει να ανανεωθεί -, κάποιο σωστό fx και διακριτικός ήχος τις περισσότερες φορές.
Wolfenstein: Η νέα τάξη Με άφησε κάπως γλυκόπικρα και αντιφατικά συναισθήματα. Από τη μία πλευρά, είναι προφανές ότι Παιχνίδια μηχανών Δεν είχα φιλοδοξία με αυτόν τον τίτλο, και αυτό είναι κάτι που με οδηγεί να αναρωτιέμαι γιατί στο διάολο να επενδύσω χρόνο σε κάτι που δεν πρόκειται να εγχυθεί με ενέργεια. Wolfenstein Δεν καινοτομεί σε καμία πτυχή - δεν φαίνεται ότι το σκόπευε - και διασώζει κάποιους παλιούς μηχανικούς που δεν θα είναι πολύ εύπεπτοι από το κοινό που τώρα χάνουν το μυαλό τους μόλις η νέα παράδοση του Call of Duty μετατόπιση.
Η διάρκεια της καμπάνιας είναι μόνο περίπου 10 ώρες και δεν έχει πολλούς παίκτες, βασίζοντας την αναπαραγωγιμότητά της στην αναζήτηση συλλεκτικών αντικειμένων, αν προσθέσουμε τις υπόλοιπες ιδιαιτερότητες του προγράμματος που αναφέρθηκαν ήδη, δεν μπορώ να προτείνω να πραγματοποιήσω επένδυση σε αυτό το παιχνίδι μέχρι που είναι σε προσιτή τιμή ή δοκιμάστε μια ενοικίαση, αρκεί να είστε παίκτες που μεγάλωσαν Wolfenstein y Χαμός.
ΤΕΛΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ MUNDI VJ 6
Σημείωση: Αναθεωρημένη έκδοση Xbox 360