Η εξέλιξη αυτού Ryse Έχει περάσει από διάφορα στάδια, ακόμη περισσότερο από δύο κονσόλες και με πολύ διαφορετικές ιδέες. Αρχικά, ήταν ένα έργο με στόχο Xbox 360 με το οποίο είχε σκοπό να το δείξει αυτό Kinect θα μπορούσε να φιλοξενήσει περισσότερα από παιχνίδια χαμηλού κλειδιού ή γνωστές εφαρμογές. Παρ 'όλα αυτά, Crytek y Microsoft είχαν τη σοφία να παγώσουν το πρόγραμμα.
Και είναι τώρα, Ρύσε: Γιος της Ρώμης, φτάνει ως μέρος της σειράς πρεμιέρας του Xbox One, μετατράπηκε σε ακατέργαστο beat'em up και αυτό είναι μια έκπληξη στο γραφικό τμήμα, είναι, χωρίς αμφιβολία, το πιο πολύχρωμο παιχνίδι των αποκλειστικών με τα οποία η νέα κονσόλα του Microsoft.
Επιχειρησιακά, Ryse μας εισάγει στο δέρμα ενός Ρωμαίου στρατιώτη, Μάριος Τίτος, ο οποίος ορκίστηκε να υπερασπιστεί την αυτοκρατορία ενάντια στη βάρβαρη απειλή. Αλλά δεν θα είναι εύκολο: προσωπικές διαμάχες και η καταστροφή της ίδιας της Αυτοκρατορίας, σάπια από μια δηλητηριώδη διαφθορά, θα είναι τα συστατικά που θα ολοκληρώσουν την καρύκευση μιας ιστορίας που σίγουρα δεν θα σας κάνει να δονείτε με συναίσθημα και που χρησιμεύει ως δικαιολογία για τον Τίτο "περιπέτειες στη Ρώμη και τη Βρετανία - και για όσους φωτίζονται στην Ιστορία, σας ενημερώνουμε ότι δεν ασχολούμαστε με σωστά τεκμηριωμένα γεγονότα.
Όσο για τους μηχανικούς του παιχνιδιού, είναι απλό και συμβατικό beat'em στο οποίο θα πρέπει να περάσουμε από σενάρια καιx γραμμικά και με σχεδόν μηδενικό στοιχείο εξερεύνησηςΚαθώς περνάμε μέσα από τα κύματα των βαρβάρων που βγαίνουν για να μας συναντήσουν, με κλασικές σκηνές που μπορούμε να περιμένουμε σε ένα σκηνικό σε αυτήν τη συγκεκριμένη στιγμή: θα υπάρξουν πολιορκίες ή οι κλασικοί σχηματισμοί χελωνών.
Τα χειριστήρια είναι αρκετά απλά. Στο επιθετικό τμήμα έχουμε ένα κουμπί για να επιτεθούμε με το εξοπλισμένο όπλο, ενώ ένα άλλο θα μας επιτρέψει να σπάσουμε τη φρουρά του εχθρού. Δυστυχώς, οι προκαθορισμένοι συνδυασμοί είναι λιγοστοί και τις περισσότερες φορές θα περιορίσουμε τον εαυτό μας στο να πατήσουμε το πλήκτρο επίθεσης που διασχίζει αυτό που θα σπάσει όταν το χρειαζόμαστε. Στο αμυντικό μέρος έχουμε δύο δυνατότητες: χρησιμοποιήστε την ασπίδα ή αποφεύγοντας, η τελευταία είναι η πιο συνιστώμενη, καθώς σώζονται καλές αποστάσεις και IA του εχθρού είναι πολύ προβλέψιμο.
Ένα από τα πιο επικριτικά σημεία του παιχνιδιού στις προεπισκοπήσεις του παιχνιδιού σε εκδηλώσεις όπου θα μπορούσε να παιχτεί, ήταν η κατάχρηση του ΠΟΣΟΤΗΤΑ. Αυτά μπορούν να εκτελεστούν όταν οι εχθροί αποδυναμωθούν: εκείνη τη στιγμή, κατά την ενεργοποίηση του ΠΟΣΟΤΗΤΑ πρέπει να ακολουθήσουμε τις εντολές που εμφανίζονται στην οθόνη, αλλά να είμαστε προσεκτικοί, δεν έχει σημασία αν χτυπήσουμε ή χάσουμε, δεδομένου ότι η εκτέλεση πραγματοποιείται πάντα, με εξαίρεση την απόκτηση χαμηλότερου ή υψηλότερου σκορ Στις πρώτες περιπτώσεις, θα είναι χαρά να αναδημιουργήσουμε τον εαυτό μας με τη βαρβαρότητα των σκηνών, αλλά όταν βλέπουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα για μερικές ώρες και αντέχουμε ορδές εχθρών - που λίγο ποικίλη-, ο Το QTE καταλήγει να είναι κουραστικό.
Τεχνικά, χωρίς αμφιβολίες οποιουδήποτε είδους, αυτό Ryse: Το Son of Rome είναι η πιο όμορφη εμφάνιση στο Xbox One στο παγκόσμιο ντεμπούτο του. Έχουμε αναπαράγει πολύ καλά σενάρια, πολλούς χαρακτήρες στην οθόνη, τα εφέ φωτός και σωματιδίων είναι εκπληκτικά, τα κινούμενα σχέδια του προσώπου είναι πειστικά και οι μάχες είναι αρκετά επιτυχημένες. Ωστόσο, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κάποια υφή μπορεί να συγκρούεται με τα υπόλοιπα, κάποιο τυπικό σφάλμα πλωτών σωμάτων ή ότι το παιχνίδι τρέχει 900p, διατηρώντας μερικά 30 fps σταθερό τις περισσότερες φορές. Έχω χάσει επίσης λεπτομέρειες όπως ζημιές και κηλίδες αίματος στην πανοπλία.
Ένα από τα σκοτεινά σημεία του προγράμματος είναι το σύντομη διάρκεια σε λειτουργία καμπάνιας, Των νυχιών πέντε ώρες για να ολοκληρώσετε το 8 επεισόδια εκ των οποίων συντίθεται. Και είναι μια δουλειά, γιατί ο τρόπος multiplayer Πραγματικά δεν γοητεύεται λόγω της απλότητας και της έλλειψης κινήτρων για να ρίξει περισσότερα από τα δίκαια παιχνίδια για να συνειδητοποιήσει ότι το δυναμικό του παιχνιδιού βρίσκεται πραγματικά σε μια λειτουργία καμπάνιας που, δυστυχώς και όπως είπα, είναι σύντομη.
Το θέμα των φόρουμ που δηλώνει ότι Crytek τεχνικά εξαιρετική αλλά δεν μπορεί να ασχοληθεί με τη σταθερή μηχανική του παιχνιδιού, προσωποποιείται σε αυτό Ρύσε: Γιος της Ρώμης. Υποστηρικτικά, δεν έχει στιγμές πραγματικής κορύφωσης, το παιχνίδι είναι πολύ απλό και επαναλαμβανόμενο, πέντε ώρες της καμπάνιας είναι λίγες και η λειτουργία πολλών παικτών έχει σχεδόν ανέκδοτη παρουσία. Η άλλη πλευρά του νομίσματος είναι ένα γραφικό τμήμα που σηματοδοτεί πραγματικά ένα γενικό άλμα στις κονσόλες και είναι ένα αρχικό δείγμα του τι θα πρέπει να δίνουν οι νέες μηχανές στο μέλλον.
Μια παραγωγή αυτού του διαμετρήματος θα έπρεπε να προσέχει περισσότερο το παιχνίδι της. Όπως με τα υπόλοιπα παιχνίδια Xbox One ότι είχα την ευκαιρία να αναλύσω, έχω την αίσθηση ότι αυτά είναι προγράμματα που χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να τελειώσω τη στίλβωση. Χωρίς να ξεπεράσω τον θάμνο, μπορώ να προτείνω μόνο Ρύσε: Γιος της Ρώμης σε όσους είναι σε θέση να παραβλέψουν τις περιορισμένες δυνατότητες αναπαραγωγής και τη σύντομη διάρκειά του, καθώς και στους υπόλοιπους παίκτες, προειδοποιήστε τους ότι το παιχνίδι, η διάρκεια και τα γραφικά δεν έχουν συνδυαστεί σωστά.
ΤΕΛΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ MVJ 5.5