Είναι σήμερα όταν, επίσημα, ο πιο αναμενόμενος σκοπευτής των τελευταίων μηνών χτυπά καταστήματα. Από την παρουσίασή του στο τελευταίο E3, οι επαίνους των κριτικών και του κοινού ήταν το καθημερινό μας ψωμί και η φάση της beta άφησε μια πολύ καλή γεύση στο στόμα σε γενικό επίπεδο. Αλλά και από την ανακοίνωσή του υπήρξαν πραγματικά ελάχιστα εμφανή και αποδεδειγμένα, έτσι η αβεβαιότητα ήταν ακόμη παρούσα.
Μετά από πάνω από δεκαπέντε ώρες, ήμουν σε θέση να αποδείξω σε ποιον πρώτο τίτλο respawn Ψυχαγωγία, πρώην μέλη του Infinity Ward και δημιουργοί του CoD4: Modern Warfare, το οποίο είναι για μένα το καλύτερο FPS στην ιστορία και από τώρα και στο εξής μπορώ να σας πω ότι είναι μια ηχηρή ανάσα καθαρού αέρα μέσα σε ένα κάπως στάσιμο πανόραμα και είδος. Αλλά όλα είναι στο ίδιο επίπεδο περίπτωση τιτανίου; Μετά το άλμα, το αναλύουμε.
Αυτό που είναι πιο εντυπωσιακό κατά τη διάρκεια των πρώτων παιχνιδιών του Titanfall είναι το πόσο διαφορετικό μπορεί να νιώσει ένα FPS με μερικές "απλές" τροποποιήσεις στο παιχνίδι του. Και είναι ότι ούτε το διπλό άλμα ούτε το parkour (ή τείχος, πιο συγκεκριμένα) είναι καινοτόμα στοιχεία στον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών και και τα δύο είναι μαζί μας για χρόνια και ακόμη και δεκαετίες. Αλλά η ένταξή του στο Titanfall δεν κάνει τίποτα περισσότερο από την προσθήκη, τη διαφοροποίηση και την ενίσχυση ενός πραγματικά γυαλισμένου και προσβάσιμου ελέγχου. Το καλύτερο? Το μακροπρόθεσμο βάθος του και έτσι λέγεται συνήθως στα Αγγλικά, είναι ένα σύστημα εύκολο στη δοκιμή αλλά δύσκολο να τελειοποιηθεί.
Τότε υπάρχουν, φυσικά, το τιτάνες. Πρέπει να ξεχάσουμε οποιονδήποτε τύπο ράβδου ή αξεσουάρ οχήματος, όλα αυτά εξαλείφονται υπέρ των τιτάνων, τεράστιων ελεγχόμενων ρομπότ που μπορούμε να ζητάμε από καιρό σε καιρό σύμφωνα με τις επιδόσεις μας στο πεδίο της μάχης και που θα επηρεάσουν αυτά τα αυθεντικά εκρηκτικά χέρια που Είναι σε κάθε παιχνίδι. Και πάλι, έχουν έναν προσβάσιμο έλεγχο αλλά αυτό, επικεντρώνεται σε μια κίνηση του παύλα, Μια επίθεση με γόνατο, το όπλο που επιλέγεται μεταξύ πολλών και μια αμυντική ικανότητα και μια επιθετική ικανότητα, έχει πολύ περισσότερο βάθος από ό, τι φαίνεται.
Αυτό που είχα τις περισσότερες αμφιβολίες σχετικά με αυτήν την ένωση σχετικά καινοτόμων παραγόντων ήταν πώς όλα ταιριάζουν σε ένα σετ και πρέπει να πω ότι η έκπληξη ήταν πραγματικά θετική. Λογικά, οι Τιτάνες έχουν υπεροχή έναντι των πιλότων, αλλά η κινητικότητά τους και τα αντιαρματικά όπλα τους σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν αισθάνεσαι ότι η δολοφονία ενός από τα ρομποτικά τέρατα είναι αδύνατη η αποστολή. Απλά πρέπει να ξέρετε πώς να το κάνετε, καθώς το να τρέχετε ευθεία γυρίσματα χωρίς ποιήματα ή ο λόγος δεν είναι η κατάλληλη στρατηγική.
Λογικά, το άλλο σημείο που τραβά την προσοχή κατά την πρώτη επαφή με το παιχνίδι είναι τεχνικό τμήμα ότι, χωρίς αμφιβολία, εκπλήξεις. Και εκπλήσσει, δυστυχώς, με αρνητικό τρόπο. Αυτός είναι ένας κινητήρας όπως είναι Πηγή, με δέκα χρόνια πίσω του, με εντελώς σταθερά περιβάλλοντα και με μηδενική καταστροφή, χωρίς κανένα είδος τεχνικής προβολής και με υφές και σωματίδια που θα μπορούσαν να περάσουν από την τελευταία γενιά, δεν είναι σε θέση να δείξει το σύνολο στα 1080p και έχουμε με τους εαυτούς μας τι να διευθετήσουμε 792p είναι, πολύ λιγότερο, ενοχλητικό. Κατά τη γνώμη μου, είναι χειρότερο από framerate να μην είστε σταθεροί ως βράχος και να υποφέρετε ελαφρά πτώσεις σε ποιες ώρες και, πάνω απ 'όλα, να υποφέρετε από εναγόμενο σχίσιμο σε ορισμένους χάρτες ή περιοχές που είναι υπερβολικά ακατάστατοι.
Αναμφίβολα, αυτές οι τεχνικές πτυχές, μαζί με την καθυστέρηση της έκδοσης Xbox 360 και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο υπολογιστής σε ορισμένες πτυχές κατά τις πρώτες ημέρες του, είναι συμπτώματα που ο χρόνος ανάπτυξης και στίλβωσης του παιχνιδιού μπορεί να μην ήταν όσο θα έπρεπε. Και πάλι, έχετε αυτό το συναίσθημα όταν βρίσκετε μια ανησυχητική έλλειψη περιεχομένου σε ορισμένες πτυχές όπως, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο, από τις λειτουργίες του παιχνιδιού, με μόνο πέντε που, επιπλέον, είναι εξαιρετικά παρόμοια μεταξύ τους, είναι ακριβώς δύο το ίδιο με την εξαίρεση ότι οι εχθροί του AI δεν απονέμουν πόντους.
Επιπλέον, εντοπίζουμε επίσης σφάλματα όπως η απουσία δημιουργίας ιδιωτικών παιχνιδιών ή οποιουδήποτε συστήματος που σχετίζεται με τη δημιουργία ή τη διαχείριση clan, σημαντικά στοιχεία σε έναν τίτλο, a priori, επικεντρωμένο στην eSports. Εάν μιλάμε για όπλα, υπάρχουν 10 βασικά που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε με τον πιλότο μας, έναν σπάνιο αριθμό a priori, αλλά που προσφέρει αρκετή ποικιλία στυλ και συμπεριφοράς για να προσαρμοστεί στο παιχνίδι μας: μπουλόνια, πυροβολισμό με πυροβολισμό, αυτόματο, μπουλ-δράση , και τα λοιπά. Από την άλλη πλευρά, λιγότερο σημαντικό, δεν βρήκαμε ούτε ένα μικρό κομμάτι αισθητικής προσαρμογής για τους στρατιώτες μας, τιτάνες ή παίκτες που δεν υπάρχει. Ναι, πρέπει να ειπωθεί, από την άλλη πλευρά, ότι το παιχνίδι συνοδεύεται από κάτι περισσότερο από το σωστό 15 χάρτες, τοποθετώντας τον εαυτό του πάνω από τη συντριπτική πλειονότητα των σκοπευτές όσον αφορά τον αριθμό των σεναρίων.
Εν ολίγοις, είναι πολύ πιθανό ότι ο Titanfall δεν ήταν αυτό το αριστούργημα και χωρίς αποτυχία ότι πολλοί περίμεναν λόγω του διαφημιστική εκστρατεία δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα των διαφορετικών παρουσιάσεών του. Ενώ στο Call of Duty 4: Modern Warfare βρίσκουμε ένα ποικίλο, πλήρες και γεμάτο περιεχόμενο shooter που έφερε επανάσταση στο είδος και σημείωσε μια πορεία προς τα εμπρός και ότι επτά χρόνια αργότερα κανείς δεν έχει ξεπεράσει, με τον Titanfall δεν μπορούμε να μιλήσουμε με αυτή την έμφαση. Το σημαντικό πράγμα; Οτι η βάση παιχνιδιού είναι πανέμορφη και δροσερή, τα κύρια μαύρα σημεία του είναι η τεχνική ενότητα και η απουσία ποικιλίας σε τρόπους παιχνιδιού που, χωρίς αμφιβολία, θα λυθούν σε μελλοντικές δόσεις και, σύμφωνα με τα λόγια της Respawn, εργάζονται ήδη σε ορισμένα μπαλώματα για το παιχνίδι που βγαίνει σήμερα . Το franchise Titanfall είναι ένα διαμάντι στο τραχύ που, λίγο μετά τη στίλβωση, θα καταλήξει να κάνει ιστορία στον κόσμο του FPS.