Τα δάκρυά μας θα μπορούσαν να είναι αρκετά για να παράγουν ηλεκτρισμό

Για αρκετό καιρό μπορούμε να παρατηρήσουμε πώς η καθημερινή μας ζωή φαίνεται να κινείται σταδιακά προς τη χρήση όλων των ειδών αντικειμένων και συσκευών που κινούνται με ηλεκτρική ενέργεια. Λόγω αυτού και δεδομένης της τεράστιας εξάρτησής μας από την κατανάλωση ορυκτών πηγών για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κάτι που τελικά θα εξαντληθεί αργά ή γρήγορα, υπάρχουν πολλές ιδιωτικές εταιρείες ή άμεσα όλα τα είδη ερευνητών που εργάζονται στο αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων για τη δημιουργία αυτού του είδους πόρων.

Αυτή τη φορά θέλω να σας πω για το νέο έργο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από το Πανεπιστήμιο του Limerick, που βρίσκεται στην Ιρλανδία, όπου μια ομάδα ερευνητών κατάφερε να αναπτύξει μια νέα μεθοδολογία με την οποία ένα σύστημα θα ήταν ικανό παράγουν ηλεκτρισμό από δάκρυα. Αναμφίβολα ένα ορόσημο που, τουλάχιστον προσωπικά, με άφησε κάπως μπερδεμένο, αλλά αυτό μπορεί να είναι πολύ πιο χρήσιμο από ό, τι μπορείτε να φανταστείτε, ειδικά στον τομέα της βιοϊατρικής.

Η εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από δάκρυα μπορεί να είναι πολύ σημαντική στο βραχυπρόθεσμο μέλλον

Όπως δηλώνεται από τους υπεύθυνους της μελέτης με την οποία εκτίθενται όλες οι απαραίτητες λειτουργίες έτσι ώστε οποιοσδήποτε άλλος εξοπλισμός να μπορεί να εξαγάγει ηλεκτρισμό από δάκρυα, η ιδέα θα ήταν να επιτευχθεί ασκήστε πίεση στον κρύσταλλο μιας πρωτεΐνης παρόν σε αυτό το υγρό που πολλοί από εμάς τείνουν να αφαιρούν γρήγορα από το πρόσωπό μας μόλις εμφανιστεί, ανεξάρτητα από τον λόγο. Αυτή η πίεση που ασκείται στην πρωτεΐνη θα είναι αυτό που θα παράγει τελικά την ηλεκτρική ενέργεια.

Πηγαίνοντας σε λίγο περισσότερες λεπτομέρειες, όπως εξηγείται στο έγγραφο που έχει γραφτεί και δημοσιευθεί από το ερευνητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου του Λίμερικ, μιλάμε για την άσκηση πίεσης στην πρωτεΐνη που είναι γνωστή με το όνομα του λυσοζύμη. Το πιο ενδιαφέρον μέρος αυτού είναι ότι, αν και υπάρχει λόγος για δάκρυα ως πηγή αυτής της πρωτεΐνης, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει με έναν άφθονο τρόπο στη φύση, για παράδειγμα σε ασπράδια αυγού, σάλιο ή γάλα.

Επιστρέφοντας στη μεθοδολογία που αναπτύχθηκε, αυτή η εργασία βασίζεται στη χρήση του πιεζοηλεκτρική ενέργεια, όνομα με το οποίο είναι γνωστό η ικανότητα παραγωγής ενέργειας που έχουν ορισμένα υλικά όταν υφίστανται μεγάλη πίεση και ότι έρχεται επίσης σε άλλα υλικά όπως ο χαλαζίας τα οποία, όταν υφίστανται ισχυρή μηχανική καταπόνηση, παράγουν ηλεκτρισμό. Για λεπτομέρειες, πείτε σας ότι αυτή η ποιότητα ορισμένων υλικών είναι γνωστή εδώ και αρκετό καιρό και σήμερα χρησιμοποιείται ήδη σε πολλές εμπορικές εφαρμογές, όπως σε αντηχεία κινητών τηλεφώνων, σε εικόνες υπερήχων ...

Ο Aimee Stapleton, ο ερευνητής που είναι υπεύθυνος για αυτό το έργο, πιστεύει ότι αυτός ο τύπος ηλεκτροπαραγωγών μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέροντος στον τομέα των ευέλικτων ηλεκτρονικών ή σε βιοϊατρικές συσκευές

Με τα λόγια του Aimee stapleton, κύριος συγγραφέας αυτού του έργου:

Μέχρι τώρα, η ικανότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τη συγκεκριμένη πρωτεΐνη δεν είχε διερευνηθεί. Η έκταση της πιεζοηλεκτρικής ενέργειας στους κρυστάλλους λυσοζύμης είναι σημαντική, της ίδιας τάξης μεγέθους με τον χαλαζία. Ωστόσο, επειδή είναι βιολογικό υλικό, δεν είναι τοξικό, επομένως θα μπορούσε να έχει πολύ περισσότερες καινοτόμες εφαρμογές ως ηλεκτροενεργό και αντιμικροβιακό επίστρωμα για ιατρικά εμφυτεύματα.

Προς το παρόν, η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για την ανάπτυξη αληθινών εφαρμογών για αυτήν τη νέα τεχνολογία, αν και, παρά τα όσα φαντάζεστε, η λήψη ηλεκτρικής ενέργειας από αυτόν τον τύπο πρωτεΐνης μπορεί να είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον, για όλα για θέματα που σχετίζονται με ευέλικτα ηλεκτρονικά o los βιοϊατρικές συσκευές.

Δεδομένου ότι είναι βιοσυμβατό, είναι το τέλεια αντικατάσταση των συμβατικών πιεζοηλεκτρικών γεννητριών, τα οποία συχνά έχουν τοξικά στοιχεία, όπως μόλυβδο, ή επίσης ως σύστημα απελευθέρωσης φαρμάκων στο σώμα, χρησιμοποιώντας λυσοζύμη ως αντλία για την παραγωγή της απαραίτητης ενέργειας.