स्वत: ला थोड्या संदर्भात सांगायचे असल्यास, तपशीलांमध्ये जाण्यापूर्वी, मी त्याबद्दल बोलू इच्छितो व्हॉयेजर 1, अक्षरशः मनुष्याने बनविलेले ऑब्जेक्ट जे इतिहासाच्या इतिहासातील सर्वात दूर प्रवास करण्यास यशस्वी झाले आहे. आम्ही अक्षरशः एका तपासणीबद्दल बोलत आहोत जे आज जवळपास असलेल्या ठिकाणी आहे 21.000 दशलक्ष किलोमीटर पृथ्वीपासून दूर, याचा अर्थ हे डिव्हाइस आहे अगदी सौर मंडळाच्या बाहेर.
प्रकल्पाच्या वैशिष्ट्यांबद्दल थोड्या अधिक तपशीलात डोकावताना, आपल्याला ते सांगा 1977 मध्ये अंतराळात प्रक्षेपित करण्यात आले होते त्या गौरवशाली आणि आजच्या जुन्या मिशनपैकी एक म्हणून नासा. व्हॉएजर 1 च्या निर्मितीनंतर अस्तित्वात असलेली कल्पना ही इतर कोणी नव्हती सौर यंत्रणेची मर्यादा शोधून त्यावर अभ्यास करण्यास व्यवस्थापित करात्याचप्रमाणे, २०१ it मध्ये, तो प्रवास करण्यास यशस्वी झाला असल्याचे समजले हेलॉफीयरच्या चिन्हांकित मर्यादे बाहेर, प्लूटोच्या पलीकडे विस्तारलेला प्रदेश.
त्यावेळेस व्हॉयजर 1 ज्याने बनविला होता त्या वैशिष्ट्यांचा विचार करून, आम्ही a ने सुसज्ज असलेल्या वस्तूंबद्दल बोलत आहोत प्लूटोनियम बॅटरी याचा अर्थ सैद्धांतिकदृष्ट्या 2025 पर्यंत चालू ठेवणे आवश्यक आहे, ज्या क्षणी ते डेटा पाठविणे थांबवेल. सविस्तर माहिती म्हणून, त्या वेळी सोन्याचे डिस्क्स होते ज्यात अपेक्षेप्रमाणे पृथ्वीवरील ध्वनी आणि जीवनाचे प्रतिम होते, जेणेकरून एखाद्या जीवनातून एखाद्याला पकडले गेले किंवा अडथळा आणला गेला तर बुद्धीमान जीवन होते. पृथ्वीवर.
व्हॉएजर 1 ही नासाने तयार केलेली मिशन होती जिथे एजन्सी सौर यंत्रणेच्या बाह्य स्थळांचा अभ्यास करण्याची कल्पना घेऊन आली.
एक नकारात्मक गुण प्रकल्पाशी संबंधित वैज्ञानिक आणि अभियंते यांच्याकडे वॉयजर १ सह संपर्क साधणे आणि संपर्क साधणे या क्षमतेनुसार आम्हाला आढळले आहे, पुढील तपास केला असता अधिक शक्तिशाली व कार्यक्षम उपकरणांशी संपर्क साधण्याची गरज आहे. ते अधिकाधिक आवश्यक बनले. या समस्येमुळे व्यावहारिकदृष्ट्या ही वस्तुस्थिती उद्भवली 1980 पासून त्याचे चार दुय्यम थ्रस्टर्स सक्रिय होऊ शकले नाहीत, विशेषत: जे लोक चूक दुरुस्तीचे प्रभारी आहेत. या सर्वानंतरही, नासाने स्वतःच सांगितले आहे की, त्यांचे अभियंते हे सक्रिय करण्यात यशस्वी झाले आहेत आणि त्याव्यतिरिक्त, ते कार्य करतात की ते सत्यापित करण्यात सक्षम आहेत.
ही कारवाई गेल्या मंगळवारी करण्यात आली, त्यावेळी नासाकडून अंतराळ तपासणीचे संकेत सुरू करण्यात आले होते. या ऐतिहासिक प्रकल्पावर काम करणा responsible्या सर्व जबाबदार असलेल्या लोकांच्या डोक्यातून काय चालले आहे याची कल्पना करा, त्यापेक्षा कमी कशाची वाट पाहिली तर? 19 तास आणि 35 मिनिटे जोपर्यंत संदेश संदेशाकडे आणि इतरपर्यंत पोहोचला नाही 19 तास आणि 35 मिनिटे याची खात्री करुन घेत प्रोबद्वारे पाठविलेला सत्यापन संदेश थांबविणे शक्य होईपर्यंत थ्रस्टर 10 मिलिसेकंद डाळींमध्ये सक्रिय केले होते.
मार्गक्रमण सुधार थ्रस्टर्सच्या सक्रियतेबद्दल धन्यवाद, व्हॉयेजर 1 आणखी २- years वर्षे प्रवास सुरू ठेवण्यास सक्षम असेल
दर्शवल्याप्रमाणे टोड नाईअद्याप या नासा प्रोजेक्टवर काम करत असलेल्या अभियंत्यांपैकी एक, तो क्षण त्याच्यासाठी आणि त्याच्या सर्व सहकार्यासाठी, खरोखर वर्षांपूर्वी पासून खूप रोमांचक होता, व्हॉएजर 1 अक्षरशः योग्य अभिमुखतेसाठी त्याच्या प्राथमिक थ्रुस्टरवर अवलंबून आहे आणि अशा प्रकारे पृथ्वीशी संप्रेषण करणे सुरू ठेवण्यास सक्षम असेल. या सर्व वर्षानंतर, जसे की तार्किक आहे आणि अपेक्षित आहे, या इंजिनची कार्यक्षमता कमी होत आहे.
मार्गक्रमण सुधार थ्रस्टर्सच्या सक्रियतेबद्दल धन्यवाद, जे 37 वर्षांहून अधिक काळ वापरला जात नाहीविशेषत: चौकशी शनिवारी पोचल्यावरच होईल व्हॉएजर 1 चे आयुष्य दोन ते तीन वर्षांपर्यंत वाढवा थर्मोइलेक्ट्रिक रेडिओसोटोप जनरेटर आधी अंतराळ मोहीम सुरू ठेवण्यासाठी यापुढे तपासणीसाठी पुरेशी उर्जा निर्माण करण्यास सक्षम नाहीत.
अधिक माहिती: Ars Technica