In 2010 heeft een Mercury Steam, die alleen het groteske had gelanceerd Jericho van Clive Barker voor PlayStation 3 y Xbox 360, verraste de lokale bevolking en vreemden met zijn recensie van de mythische sage Castlevania, gematerialiseerd in een heren van de schaduw die door velen werd gecatalogiseerd als een van de beste games die ooit in Spanje zijn gemaakt en die ook gepaard ging met een succes bij nationale critici en werd gekroond als de best verkochte aflevering van de serie.
Maar niet alles wat blinkt is goud en degenen onder ons die dat uitknijpen heren van de schaduw dat het een serie behoorlijk serieuze speelbare voorschakelapparaten had, en vooral een onharmonisch spelritme, waarbij deze onvolkomenheden ervoor zorgden dat de ervaring van het programma werd verpest. Ondanks alles spraken de cijfers en Konami besloot de inwoners van Madrid de kans te geven om een trilogie te maken die hiermee een einde maakt Castlevania: Lords of Shadow 2.
Het verhaal van deze laatste aflevering begint met een Dracula belegerd en onsterfelijk, maar eeuwen later ontwaakt volledig verzwakt dankzij de tussenkomst van een oude bekende. Deze entiteit waarschuwt je voor de terugkeer van een grote gemeenschappelijke vijand, Satan, en stelt voor hem te helpen een einde te maken aan hem in ruil voor het aanbieden van de eeuwige rust waar de vampier zo naar hunkert. We zullen veel bekende gezichten terug hebben, hoewel met een aantal ietwat opvallende inzendingen op de scène, en dat is het script van Castlevania: Lords of Shadow 2 het is een low-budget B-film waardig.
Het ergste is niet dat, maar de plot is slecht, beledigend, smakeloos en wekt geen interesse bij de speler. Misschien was het verhaal van de eerste niet de moeite waard om te benadrukken, naast het feit dat het soms een ietwat openhartige toon had, maar zelfs de sfeer van een epische taak is verdwenen in dit deel, waar we van de ene plaats naar de andere dwalen tussen zeer chaotische gevechten, sommige puzzel, infiltratiesecties die niet werken en afgewisselde filmpjes die bijna lijken te zijn overgenomen uit de beroemde manga van Akira Toriyama.
We herinneren ons allemaal dat de eerste heren van de schaduw Het had een sublieme artistieke richting, waar prachtige landschappen of majestueuze panorama's opvielen, met zeer succesvolle fantasie-decorsontwerpen, naast een team van wezens met een indrukwekkende en zeer geloofwaardige afwerking. In dit vervolg wordt echter opgemerkt dat de artistieke leiding verweesd is en dat deze van eigenaar is veranderd in verschillende stadia van de ontwikkeling van het spel: de setting van het kasteel van Dracula Het is de meest opvallende van de game, en verreweg de rest van de locaties zijn saaie, lege plaatsen, zonder details of met een afwerking die games waardig is van de eerste batch titels op de consoles waarop het draait LOS2 Wat betreft de helse wezens, ze vallen allemaal op door de ongelooflijke slechte smaak waarmee ze zijn ontworpen, en dat als we in vrijgevige bewoordingen spreken, omdat het eerlijk zou zijn om op hun smerige uiterlijk te wijzen. Om af te sluiten, de soundtrack, hoewel het een aantal goede stukken bevat, zijn er maar weinig die kunnen worden ingewisseld en het is natuurlijk een werk dat inferieur is aan dat van de eerste DE.
In één klap zien we dat twee van de tekenen van de vorige game in het vervolg zijn belasterd, en nu komen we een van de kritieke punten van het programma tegen: de gameplay. Deze keer hebben we een gratis camera - 90% van de tijd - die nog steeds niet veel nut heeft temidden van zoveel gekke gevechten dat we bijna geen uitstel hebben om hem naar onze zin te positioneren, zodat we weer blindelings op de rand slaan van het scherm zonder te weten wat er gebeurt; de controle is nog steeds niet vloeiend, vooral wat betreft timing, en is verre van de zijdeachtige respons van de beste van het genre; De schermutselingen zijn erg chaotisch, de vijanden bieden veel weerstand, staan erop om niet te stoppen aanvallen te lanceren en we komen zelfs vampiers of mutanten tegen met jachtgeweren en granaatwerpers - ja, je leest het goed -: kortom, de gameplay is verre van leuk. ervaring en vaak zullen we liever rennen naar het startpunt dat op de kaart is aangegeven om de gastheren van te bevechten Satan.
Veel werd gezegd dat in dit spel krachten te zien zijn in het mythische Symfonie van de nacht, hoewel ze plaatsvinden op zeer specifieke tijden en met een beperkt nut. Er is de mogelijkheid om onszelf in mist te veranderen om door tralies of tussen vijanden te gaan; gooi vleermuizen om demonen te verdoven; laat de drakenvorm los van Dracula -Erg handig voor de scherpste gevechten, hoewel met een vulgaire enscenering-; bezit lichamen en wordt een rat. Deze laatste twee vaardigheden worden nogal wat gebruikt in sommige stealth-secties die elke twee aan drie worden afgewisseld in het spel, met zeer eenvoudige speelbare proposities die doen denken aan die we in programma's 15 jaar geleden zagen, naast dat we dat niet veel hadden gevoeld de Prins der duisternis, in staat om tot het uiterste te weerstaan Satan, moeten vluchten voor grove vijanden die in rioolknaagdieren zijn veranderd.
Op technisch vlak presteert de game ook niet. Het is waar dat de framesnelheid iets stabieler is, maar die frequente en overdreven drops waar in zijn dag van DE ze waren niet waar. Zelfs met alles is de behandeling van zowel karakters als instellingen erg ongelijk: sobere omgevingen, elementen of karakters met een veelhoekig aspect, slechte textuur - soms zelfs korrelig -, vreselijke reproducties van haar, af en toe een knipprobleem, tanden van een zeer opvallende zaag. .. Castlevania: Lords of Shadow 2 het wordt ook in dit aspect niet opgeslagen.
Ik zou willen kunnen zeggen dat dit spel de fouten van zijn prequel heeft gecorrigeerd, maar ik ben bang dat dit niet het geval is, eerder precies het tegenovergestelde. In Castlevania: Lords of Shadow 2 De art direction is volledig opgeblazen, zowel het decor als het creature design kunnen sterk verbeterd worden, het vechten is chaotisch, de camera blijft problemen geven, de stealth secties zijn belachelijk, de controle is niet verbeterd en het verhaal is niet interessant . Helaas, Castlevania: Lords of Shadow 2 is een van de grootste teleurstellingen van de generatie van PlayStation 3 y Xbox 360, Met welke Mercury Steam Hij heeft niet alleen een aandeel in het hart van de franchise gedreven, maar ook in die van hemzelf en die van de fans.
LAATSTE NOTA MUNDI VJ 4