Harvard creëert de krachtigste kwantumcomputer ter wereld

Het lijkt erop dat de beroemdste onderzoekscentra op de planeet standpunten innemen over verschillende onderwerpen en onderwerpen die, hoewel ze er tot een paar jaar geleden niet zo interessant voor waren, nu veel kracht lijken te hebben gewonnen. Deze keer wil ik dat we het hebben over kwantumcomputers, een onderwerp dat al is we hebben het een paar weken geleden geprobeerd en dat het na de schepping weer actueel wordt, door de Harvard University, die tegenwoordig wordt beschouwd als de krachtigste kwantumcomputer ter wereld.

Op dit punt lijkt het erop dat veel instellingen met grote sprongen vooruitgaan op het gebied van kwantumcomputerkwesties, een carrière waar de Harvard University door de grote deur is binnengekomen dankzij het werk van een van haar steronderzoekers, Mikhail Lukin, een fysicus die is opgeleid aan het Moscow Institute of Physics and Technology en mede-oprichter van het Russian Center for Quantum Physics.

Harvard University exploiteert een kwantumcomputer met 51 qbits

Het resultaat van het werk van de onderzoeksgroep geleid en gecoördineerd door Lukin heeft geresulteerd in de oprichting van een programmeerbare kwantumcomputer van maar liefst 51 qbits, die zojuist is vermeld als de krachtigste op de planeet omdat de krachtigste tegenwoordig niet meer dan een dozijn qbits hebben.

Hoewel de kracht van dit apparaat gewoon indrukwekkend is, iets dat tot maanden geleden onmogelijk was om zoiets te bereiken, is de waarheid dat de werkelijke waarde van deze systemen op dit moment niet te hoog is, aangezien de opslagcapaciteit zijn zeer beperkt. Om dit beter te begrijpen zou ik willen verwijzen naar de woorden van John Martines op de IV International Conference on Quantum Technology die een paar weken geleden in Moskou werd gehouden, waar de expert opmerkte dat het kost honderden of duizenden qbits om de huidige algoritmen te laten werken.

Dankzij het werk dat is gepubliceerd door de Harvard University, lijkt het erop dat we een stap dichter bij het ontwerpen van en werken met die universele kwantumcomputer zijn waarmee veel instellingen werken binnen projecten die worden gefinancierd door grote particuliere en openbare instellingen die in staat zijn om vele miljoenen dollars investeren bij de ontwikkeling van deze technologie.

Dankzij het werk van Mikhail Lukin, we zijn een beetje dichter bij deze universele kwantumcomputer die we allemaal zoeken

Zoals verwacht, hoewel we er niet van op de hoogte zijn, proberen deze particuliere bedrijven te winnen winstgevendheid aan dit soort investeringen, ondanks het feit dat het een zeer lange termijn betreft. Volgens veel van de onderzoekers en experts op dit gebied, dit is de volgende technologie die de wereld radicaal kan veranderen op een veel drastischer manier dan we ons kunnen voorstellen.

Om veel beter te begrijpen wat deze nieuwe technologie ons te bieden heeft, vertel u dat, in tegenstelling tot de huidige computers, waar bits twee toestanden kunnen hebben, qbits kan betekenen meerdere staten tegelijk​ Dit kan nogal moeilijk te begrijpen zijn, omdat we uitgebreide kennis van de natuurkunde nodig hebben om te weten waar we het over hebben, maar toch zou het resultaat van dit werk kunnen betekenen dat we gelijktijdige berekeningen met een indrukwekkende snelheid kunnen uitvoeren.

Als we dit in perspectief plaatsen, vertel u dan dat een van deze computers dat kan doorbreek elk versleutelingssysteem dat we vandaag gebruikenHoe geavanceerd het ook mag lijken, in slechts een handvol seconden iets dat heel duidelijk maakt wat voor soort capaciteitssystemen als deze kunnen brengen.

Toch, zoals verwacht, er is nog veel werk aan de winkel, zowel bij de studie van technologie als zodanig als bij de ontwikkeling ervan. Vertel je als detail dat om een ​​kwantumcomputer met 51 qbits te kunnen ontwerpen, het nodig was om te werken met een systeem gebaseerd op koude atomen, dat wil zeggen 'zij houden'in de lucht dankzij de actie van een nieuwe generatie'optische pincet'gevormd door een reeks laserstralen die op een speciale manier zijn gerangschikt zodat de atomen kunnen worden gekoeld dankzij de energetische kracht waarmee ze zijn'raken'.