Guns of the Patriots Het was een volledig afscheid van de meest legendarische personages van Metal Gear Solid die we hebben gekend sinds die onvergetelijke uitstap in Schaduw Mozes in de oude PlayStation. Precies, en ondanks de herhaalde waarschuwingen van de maker, die altijd bij elk ervan verzekerd was Metal Gear shift dat zou de laatste zijn, dit De Phantom Pain ja dat is een echt afscheid met het uiteenvallen en de daaropvolgende bittere opmars van Hideo Kojima de Konami.
Maar dit is geen oefening in nostalgie, maar eerder een jubelstemming voor een levering die meer dan ooit in de gameplay duikt, en dat in tegenstelling tot wat er gebeurde met de exclusieve Guns of the Patriots, Metal Gear Solid V: The Phantom Pain Het heeft geen gediscrimineerde platforms en is beschikbaar voor zowel de huidige als de laatste generatie consoles.
De Phantom Pain staat voor de speler met een presentatie die we niet gewend waren in de Metal Gear Solid traditionele desktop: we zullen een uitgebreid scenario hebben om te verkennen en waarin zowel de belangrijkste missies die de plot ontwikkelen - ongeveer 50 - als secundaire taken worden verdeeld. Natuurlijk zal er geen gebrek zijn aan kojimadas, het onmiskenbare kenmerk van de maker, terwijl de essentie van tactische spionage - die ongewijzigd blijft - meer eisen stelt om de doelstellingen te overtreffen als een echte zou Slang: het bestuderen van vijandelijke posities, het markeren van belangrijke locaties of beslissen om overdag of 's nachts aan te vallen, zullen beslissingen zijn die met elk spel pure routine zullen worden.
Bovendien kunnen bepaalde missies opnieuw worden herhaald, maar de parameters hiervan zullen steeds veeleisender worden, waardoor de speler gedwongen wordt om creatieve beslissingen te nemen om ze aan te pakken. Op deze manier is de ontwikkeling niet meer zo lineair en kunnen we tijd en middelen investeren in het verbeteren van de Moederbasis, onze uitvalsbasis. Ondanks het feit dat de mapping genereus is, zullen we soms sectoren tegenkomen die echt onvruchtbaar zijn en de waarheid is dat ze botsen, omdat ze niet alleen het gevoel van leegte, maar ook van onvolledigheid afgeven.
Degenen die aan de sage gewend zijn Metal Gear Solid Houd er rekening mee dat elke game vol zit met lange filmische sequenties die het verhaal vertellen, altijd met zo'n prominente rol in de saga en waar veel tegenstanders kritiek op hebben. Deze keer, Metal Gear Solid V: The Phantom Pain Het heeft niet zo'n uitgebreid beeldmateriaal, in feite zijn de meeste climaxscènes verdeeld over de proloog -Ground Zeroes- en het eindspel dat deze analyse beslaat. En wees voorzichtig, ik raad u aan om de inhoud van sommige cassettebandjes niet te verliezen, aangezien deze echt cruciale gegevens opleveren. Ten slotte moet ik over dit aspect zeggen dat de plot niet het epische niveau van andere hoofdstukken bereikt, zoals Slangen eter o Guns of the Patriots: In De Phantom Pain Het lijkt erop dat er meer moeite is gestoken in de speelbare ervaring.
Op technisch niveau Fox-motor blinkt uit in details zoals lichteffecten, beweegt het spel met 60 frames per seconde en draait op 1080p-resolutie op de nieuwste generatie systemen. Wat betreft de versie voor veteranen PlayStation 3 y Xbox 360Naast de voor de hand liggende visuele verschillen, draait de poort op 30 fps - met dalingen in de momenten met de grootste polygonale belasting - en een maximale resolutie van 720p. Maar laten we niet misleiden, dat ondanks de jaren van deze consoles, het resultaat dat erin wordt behaald, maakt Metal Gear Solid V: The Phantom Pain best een technisch wonder voor de hardware van een vorige generatie. In de geluidssectie is het meest piepende ding de stem van Kiefer Sutherland buigen naar Venom slang, toen we gewend waren aan de karakteristieke toon van David Hayter.
Kortom, Metal Gear Solid V: Het Spook Pain is het hoofdstuk in de saga dat de diepste en rijkste speelervaring biedt, hoewel er aan de andere kant van de medaille bepaalde ongeïnspireerde missies zijn, een niet zo opwindend verhaal en een verhaal zonder het gedenkwaardige epos van andere afleveringen, en deze punten , een Zijn Metal Gear Solid, ze moeten in aanmerking worden genomen, vooral als je een die-hard fan bent van het werk van Kojima. Deze De Phantom Pain, meer dan een vervolg op Guns of the Patriots, moet worden geïnterpreteerd als een evolutie van wat was Peace Walker voor de al vergeten PSP de Sony, en toch is het een van de meest aantrekkelijke videogames die je in 2015 kunt spelen.
NOTA 9