We weten al lang dat er verschillende teams van onderzoekers van verschillende universiteiten zijn die de noodzakelijke technologie proberen te ontwikkelen, zodat mensen een volgende stap kunnen zetten in hun belang bij het opslaan van alle informatie die vandaag de dag kan genereren en, voor dit hebben we nodig gegevens duurzaam opslaan in DNA-moleculen Voorlopig, zoals u zich ongetwijfeld zult herinneren, is het zelfs bereikt sla een GIF op binnen de genetische informatie dankzij het gebruik van de bekende techniek CRISPR-Cas9.
Een van de nieuwste vorderingen die onderzoekers de afgelopen weken hebben gemaakt, is zojuist onthuld via een papier uitgegeven door de altijd prestigieuze Universiteit van Washington In dit document, geschreven en gepubliceerd door een van hun meest productieve teams, leren we dat ze dat hebben kunnen doen hack een computer met behulp van deoxyribonucleïnezuur, iets dat zeker niemand voor mogelijk had gehouden.
Onderzoekers van de Universiteit van Washington slagen erin een computer te hacken met behulp van een synthetisch DNA-molecuul
Iets meer in detail treden, aangezien het einde van de vorige paragraaf u een beetje koud heeft gemaakt, om te zeggen dat wat dit team van onderzoekers echt is gelukt, het coderen van een kwaadaardig programma of malware binnen een klein fragment van synthetische genetische code dat, als curiositeit, zoals een van de projectverantwoordelijken opmerkte, het team kocht bij een online winkel die het voor slechts Dollar 89.
Toen dit op internet gekochte synthetische DNA eenmaal aankwam bij zijn nieuwe eigenaren, hoefden ze alleen hun nieuwe techniek en werkmethodiek te gebruiken om de bovengenoemde malware in de DNA-sequentie te krijgen om later met succes een computer hacken Blijkbaar en zoals ze hebben gecommuniceerd, zullen alle stappen van dit werk volgende week worden getoond tijdens de viering van de Usenix-beveiligingssymposium die zal plaatsvinden in Vancouver (Canada).
$ 89 is genoeg om een synthetische DNA-sequentie naar huis te sturen
Op dit punt vraag je je zeker af hoe dit mogelijk is. Blijkbaar en volgens wat de verantwoordelijken voor de ontwikkeling van dit experiment hebben onthuld, bestaat het idee erin om precies de manier te gebruiken waarop DNA is ontworpen.
Een DNA-molecuul van een levend wezen is samengesteld uit vier soorten stikstofbasen, beter bekend als 'brieven', A voor adenine, G voor guanine, T voor thymine en C voor cytosine. Met dit in gedachten, vertel u gewoon dat om de kwaadaardige software te coderen de wetenschappers een equivalentietabel tussen de genetische code zelf en de binaire code van de software zelf Het resultaat hiervan was:
- A = 00
- C = 01
- G = 10
- T = 11
Dankzij deze manier van werken was de resulterende code na codering een kleine DNA-ketting van slechts 176 letters.
Er zijn slechts 176 letters in een DNA-ketting nodig om een computer te hacken
Nadat de software was gecodeerd in een DNA-streng, werd het fragment ingevoerd in een computer die gewoonlijk door de Universiteit van Washington wordt gebruikt om DNA te kwalificeren. Het resultaat van het project, door de keten te beveiligen, was dat de onderzoekers de apparatuur konden hacken. Zoals logisch en te verwachten, het is onwaarschijnlijk dat iemand met een dergelijke ketting op afstand uw computer kan hacken hoewel de eerste succesproef al is ontwikkeld en uitgevoerd.
Dankzij dit project en gezien het grote bewijs van gebrek aan beveiliging dat deze computer had, gingen de onderzoekers, in een nieuwe stap in hun onderzoek, op zoek naar de beveiliging van dertien van de meest gebruikte programma's bij het sequencen van DNA-ketens in dit soort laboratorium. Het resultaat van deze studie was dat praktisch de meeste hebben potentiële beveiligingsproblemen die periodiek moeten worden bijgewerkt en gecontroleerd.