Remakes, geredde saga's en vele andere die zijn verwend - daar hebben we als voorbeelden Resident Evil o Silent Hill- zijn enkele van de constanten die we hebben gezien gedurende de lange generatie van PlayStation 3 y Xbox 360. Capcomhet heeft natuurlijk geen middenweg gehad: gevallen van Bionic Commando, wat nogal een misstap was, terwijl DmCOndanks de ondraaglijke, ongerechtvaardigde driftbuien van sommige fans, was het in elke regel een geweldige game.
Nu is het de beurt aan de ninja met de laserkatana: Strider Het is 25 jaar wachten op een herziening van de klassieker uit 1989, die pas doorkomt descarga digitaal -dingen van moderniteit- voor PC, PlayStation4, PlayStation3, Xbox One y Xbox 360.
Capcom heeft toevertrouwd aan Dubbele Helix-spellen (GI Joe: Rise of Cobra, Green Lantern, Silent Hill Homecoming, Killer Instinct...) De taak om deze klassieker bij te werken uit de arcade van de jaren 80, die zijn eigen poorten had tot consoles zo oud als de NES of de Sega Mega Drive, naast een tweede deel dat exclusief voor het eerste uitkwam PlayStation Voor degenen die het niet weten StriderDe speelbare gebouwen waren - zoals veel games uit die tijd - gebaseerd op een zeer strakke moeilijkheidsgraad met een gameplay die actie en 2D-platforms mengde.
De plot van Strider plaatst ons in een niet veelbelovende toekomst waarin de aarde met ijzeren hand wordt geregeerd onder de tirannie van de bekende Grootmeester Een geheim genootschap van ninja's heeft besloten een einde te maken aan de hegemonie van de tiran die hem probeert te vermoorden, en dat zal gebeuren Hiryū, de meest prominente in de trainingsprogramma's, die die taak moeten voltooien met behulp van hun cypher-, kunais- en ninjavaardigheden terwijl ze zich een weg banen door 2D-metroidvania-compositiescenario's.
Botsingen melee zijn de meest voorkomende speelbare knoop in het spel, waarbij elke vijand kan eisen om verschillende strategieën te tekenen als we niet willen dat ze een echte hoofdpijn worden: en dat is moeilijkheid het spel brengt ze naar de gebruikelijke maatstaven van nu, en onthult die spellen van koud zweet uit de arcades van de jaren tachtig. Gemeten sprongen, klimmuren, schoten ontwijken en androïden in de taille afsnijden is de meest voorkomende weergave die je op het scherm zult zien, hoewel ik in detail ga over de besturing, ben ik nog niet overtuigd dat het personage alleen kan worden afgehandeld met de linker stok, iets dat ik omslachtig vind voor een game met een puur 2D-gameplay.
Hoewel de scenario's een verborgen gat kunnen bevatten dat een ontgrendelbare extra verbergt, is de ervaring lineair: er zullen altijd pijlen of borden zijn die ons altijd vertellen waar we heen moeten of die ons de resterende meters tot het volgende doel vertellen. En over scenario's gesproken, hij heeft me een contrasten niet bevredigend om sommige vol geanimeerde objecten tegen te komen, terwijl andere vreselijk saai zijn, gebrek aan detail of zelfs enigszins inert.
Het is duidelijk dat Strider Het is geen spel dat op grafisch of technisch niveau zelfs als opmerkelijk kan worden beschouwd. De modellering is wat te simpel, de textuur zou rijker kunnen zijn of we hebben zelfs enkele gruwelijke videoscènes met een technische behandeling die oogbloedingen kunnen veroorzaken. Het is noodzakelijk om voor te waarschuwen twee belangrijke dingen op dit punt in de analyse: oude genversies ze rennen naar 30 fps, terwijl die van nieuwe generatie ze doen het aan 60, en eerlijk gezegd, in een spel van deze stijl is het behoorlijk merkbaar, dus koop indien mogelijk de hogere versies. De andere opmerking betreft daarover er is geen cross buy in dit spel, als we bijvoorbeeld de versie van PS3, hebben we geen toegang tot de PS4.
Een ander negatief punt wordt gedragen door de bso: Het blijft altijd extreem onopgemerkt en mist het minst interessante stuk, niet alleen vanwege de kwaliteit, maar ook om de actie adequaat te begeleiden - het is absurd om te luisteren naar een melodie die uit een lift of uit de wachtkamer van de tandarts lijkt te komen terwijl we slaan het koper met een gigantische mechanische draak. Wat betreft de duur, de game in zijn campagnemodus kan een paar keer duren 5 uurHoewel het afhangt van hoe u met de moeilijkheid omgaat. Als je de verhaalmodus hebt voltooid, heb je andere twee van de uitdagingen: een van de stunts die in de kortst mogelijke tijd door scenario's gaan en een andere die de klassieke overleving wordt. Dit alles voor 15 euro.
Dat weet je al in Mundi Videogames We streven ernaar om onze beoordelingen zo eerlijk mogelijk te maken, en dit zal geen uitzondering zijn: ik keek uit naar deze terugkeer, hoewel het in mijn fantasieën eerder was met een productie op het niveau van DmC- maar nadat ik het spel door mijn handen heb gehaald, zou ik zeggen dat we allebei het slachtoffer zijn van een hype. Dubbele Helix-spellen Het is niet een van de meest geavanceerde onderzoeken in de branche, zoals we allemaal weten, en waarmee wordt gewerkt Strider Het gaat dat label niet verwijderen: de besturing heeft me niet overtuigd, noch een twijfelachtig technisch gedeelte, de 30 fps in PS3 y Xbox 360 ze zijn een misdaad, een ietwat eentonige ontwikkeling ... het kan je een aantal vermakelijke sessies bieden, maar bij mij heeft het niet de extase kunnen opwekken die ik verwachtte bij de terugkeer van dit langverwachte personage.
LAATSTE NOTA MUNDI VJ 6.5