W tym miejscu z pewnością nie będzie Cię zaskoczeniem, jeśli wrócimy do rozmowy na temat, który wydaje się w tej chwili powracać, aby porozmawiać o jakimś rządzie lub prywatnej firmie, która zaskakuje nas swoim rośliny, aby wysłać ludzi na Marsa w celu skolonizowania go. Chociaż tak się dzieje, prawda jest taka, że zainwestowano wiele zasobów, aby to osiągnąć, ale nadal musimy rozwiązać pewne problemy, takie jak zdobądź źródło tlenu których możemy użyć.
Wydaje się, że kwestia, która wydaje się mieć szczególne znaczenie, nie tylko dlatego, że przetrwanie ludzi poza planetą jest niezbędne, ale także z powodu duża liczba planet które naukowcy odkrywają i że mają ich wiele cechy podobne do ziemskich, które zwykle znajdują się w gwiazdach blisko naszego Słońca.
Przed nami jeszcze długa droga, zanim ludzie będą mogli żyć w kosmosie przez długi czas.
Niestety, pomimo tych wszystkich odkryć, prawda jest taka nie byliśmy w stanie odkryć, jak zapewnić ludziom przetrwanie w kosmosie przez długi czas. Jednym z głównych wyzwań, z którymi musimy się zmierzyć i które musimy rozwiązać, jest zapewnienie możliwości transportu wystarczającej ilości tlenu, aby astronauci mogli oddychać, co oznacza, że musimy mieć przy sobie wystarczającą ilość paliwa, które musi być użyte do zasilania złożonych komponentów elektronicznych.
W tym miejscu chcę dziś opowiedzieć o najnowszych opublikowanych badaniach Nature Communications gdzie dowiadujemy się o tym, jak zespół naukowców osiągnął nie mniej niż opracowanie metodologii produkcji wodoru, który byłby używany jako paliwo, oraz tlenu z wody. W tym celu musisz użyć materiał półprzewodnikowy i światło słoneczne lub światło gwiazd. Technika ta może być stosowana w stanie nieważkości, co jest niezbędne, aby mogła zostać przeprowadzona w kosmosie.
Ta nowa metodologia uzyskiwania tlenu z wody może być stosowana w kosmosie
Jak omówiono w opublikowanym artykule, wykorzystanie Słońca jako źródła energii do napędzania naszego codziennego życia jest jednym z największych wyzwań, przed którymi nie stoimy na Ziemi. W ten sposób, gdy przestajemy zużywać ropę, by postawić na odnawialne źródła energii, naukowcy zaczynają interesować się możliwością jej wykorzystania wodór jako paliwo.
Najlepszym sposobem osiągnięcia tego celu jest podzielenie wody na jej dwa składniki, wodór i tlen. Jest to możliwe dzisiaj przy użyciu dość złożonego procesu znanego jako elektrolizaZasadniczo ta metoda polega na wysyłaniu prądu przez próbkę zawierającą rozpuszczalny elektrolit. To powoduje, że woda rozpada się na tlen i wodór, które są uwalniane oddzielnie na obu elektrodach.
Głównym problemem związanym z tą metodą jest to, że chociaż człowiek wie, jak ją wykonać, na Ziemi nie mamy infrastruktury związanej z wodorem, aby móc go używać w znacznie powszechniejszy sposób. Mówimy na przykład o stacjach ładowania.
Oprócz rozbijania wody na wodór i tlen ta metodologia może odwrócić ten proces
To właśnie tutaj wielu naukowców znalazło w tej technologii idealny sposób na uczynienie naszych rakiet przyszłości znacznie bezpieczniejszymi. Wyobraź sobie, że zamiast używać łatwopalnego paliwa, ponieważ do tej pory były one ładowane zbiornikami na wodę. Aby to zrobić dzisiaj, istnieją dwie możliwości, z których jedna koniecznie wiąże się z elektrolizą przy użyciu elektrolitów i ogniw słonecznych do wychwytywania energii słonecznej i przekształcania jej w prąd elektryczny; alternatywą byłoby użycie tzw.fotokatalizatory', taki sam jak działają poprzez pochłanianie lekkich cząsteczek materiału półprzewodnikowego wprowadzonego do wody.
Być może jedną z najbardziej interesujących części tej nowej techniki jest to, że można ją dosłownie odwrócić, to znaczy, gdy woda stanie się wodorem i tlenem, można je ponownie połączyć za pomocą ogniwa paliwowego, które zwróci energię słoneczną pochłoniętą w proces 'fotokataliza', energia, która może być później ponownie wykorzystana przez różne urządzenia elektroniczne statku. Ta kombinacja jest zdolna tylko do tworzenia wody jako produktu, co oznacza, że służy jako forma Recykling wodycoś, co może być kluczem do bardzo długiej podróży kosmicznej.