Kilka tygodni temu mieliśmy już okazję porozmawiać o tym, że chińska stacja kosmiczna Tiangong-1 to dosłownie wymknąć się spod kontroli, co w końcu ją uczyni rzucił się na ziemię. Być może najbardziej niepokoi nas w tej całej sprawie to, że będąc poza kontrolą jeszcze kilka dni temu nie było wiadomo, kiedy w końcu spadnie na Ziemię, a zwłaszcza gdzie.
W końcu musieliśmy czekać do tych dni, aby dowiedzieć się więcej o tym, że cała stacja kosmiczna spada na Ziemię. Obawa, jak zauważyli eksperci zaledwie kilka tygodni temu, eksperci, którzy stale monitorowali sytuację Tiangong-1, była taka, że: ze względu na swój rozmiar nie zamierzał całkowicie rozpaść się po wejściu na Ziemię. więc wystarczająca ilość materiału spadłaby do morza lub na ląd.
Trochę historii, aby zrozumieć, dlaczego istnieje Tiangong-1
Chiny praktycznie zawsze wyróżniały się podążaniem za bardzo odmiennym planem strategicznym pod względem swojej szczególnej obecności w wyścigu kosmicznym. Dosłownie iw tym sensie możemy powiedzieć, że Chiny zawsze podążały własną drogą, dokonując niezbędnych inwestycji bez konieczności współpracy zewnętrznej. Mając to na uwadze, dopiero 30 września 2011 r., Kiedy krajowi udało się umieścić na orbicie tego ochrzczonego jako Tiangong-1, tak samo jak w 2012 i 2013 roku mieściło się w nim do sześciu astronautów.
Wchodząc nieco bardziej szczegółowo, należy zauważyć, że mówimy o kompleksie około 10 metrów długości i 3 metra średnicy. Pomimo tego, że było najmniejszym załogowym laboratorium orbitalnym w historii, w ten sposób zostało ochrzczone przez społeczność w tamtym czasie, prawda jest taka, że mówimy o Konstrukcja 8.500 kg. Jeśli spojrzymy na ten ciężar z perspektywy, powiedzmy, że jest on bardziej podobny do tego, który mogą mieć statki takie jak kapsuła SpaceX Dragon, daleko od tego, jaki prezentują inne podobne kompleksy, takie jak rosyjski MIR ze swoimi 120.000 kilogramami.
Po umieszczeniu Tiangong-1 na orbicie, początkowo zaczął pracować na orbicie o wymiarach 198 x 332 km i nachyleniu 42 stopnia. Później była stacja kosmiczna podniesiony do 336 x 353 kilometrów. Po osiągnięciu tej pozycji stacja była regularnie podnoszona raz lub dwa razy w roku, w zależności od potrzeb, aby skompensować tarcie. W tym momencie i do 2016 roku chiński rząd stracił kontrolę nad stacją, więc nie mógł kontynuować prac dźwigowych, co doprowadziło nas do punktu, w którym jesteśmy dzisiaj.
Tiangong-1 porusza się z prędkością 27.000 XNUMX kilometrów na godzinę, co sprawia, że nie można przewidzieć, gdzie spadnie
Jednym z wielkich problemów, jakie napotykają naukowcy, przewidując, gdzie może spaść Tiangong-1, jest fakt, że po wejściu do atmosfery porusza się z prędkością bliską 27.000 XNUMX kilometrów na godzinę. To sprawia, że jego strefa uderzenia, jak widać na obrazku powyżej tych linii, jest bardzo szeroka. Mimo to należy pamiętać, że zgodnie z oficjalnymi oświadczeniami ESA nie powinniśmy się obawiać, ponieważ pomimo ryzyka, że Tiangong-1 pociągnie za sobą upadek na kontynent, prawda jest taka, że prawdopodobieństwo uderzenia osoby lub budynku wynosi 1 na 10.000 XNUMX.
Z tego powodu i chociaż stacja kosmiczna ma ostatecznie spaść na Ziemię 1 kwietniaPrawda jest taka, że nie powinniśmy mieć ani uważać tej sytuacji za coś niebezpiecznego. W tym miejscu i na koniec chciałbym odnieść się do samej NASA, agencji, która wśród opublikowanych obliczeń ogłosiła, że prawdopodobieństwo uderzenia w nas obiektu o masie około 6 tony jest znacznie mniejsze niż te pokazane wcześniej, stojąc w 5 na 1 bilionów.