Jemi në fundjavë dhe, para se të fillojmë një të re, do të doja të ndaleshim për një moment dhe të kuptonim se ku po kthehet bota e gjenetikës. Në këtë rast posaçërisht, unë dua t'ju tregoj rreth një projekti kinez në të cilin, falë ndryshimi gjenetik i krimbavepo, ata mund të fillojnë të bëjnë mëndafshin e merimangës.
Për të kuptuar pak kuptimin e këtij projekti dhe pse sasi të mëdha të burimeve njerëzore dhe ekonomike janë duke u investuar në zhvillimin e tij, ju them se sot vetitë e sediljes së merimangës e bëjnë këtë material diçka të pabesueshme, veçanërisht vetitë e tij që e bëjnë atë rezistent ndaj tërheqjes dhe duktilitetit.
Falë këtij projekti, një krimb mëndafshi mund të bëjë mëndafshin e merimangës
Për të marrë një ide shumë të thjeshtë se pse këta studiues kinezë kanë qenë të interesuar për këtë lloj materiali, ju them se në një nivel të drejtë, nëse blejmë mëndafsh merimange me një material tjetër, për shembull do të zbulonim se kjo është më e fortë se çeliku, në të njëjtën kohë që mund të jetë fleksibël dhe i lehtë që do të thotë se mund të përdoret potencialisht për një numër të madh të aplikacioneve.
Problemi që kemi sot kur përdorim mëndafshin e merimangës nuk është askush tjetër përveç faktit se është jashtëzakonisht e vështirë për tu korrur në të njëjtën kohë që kërkon domosdoshmërisht një metodë shumë të mundimshme. Për shkak të kësaj dhe për të rritur prodhimin e saj sa më shumë që të jetë e mundur, testet janë kryer me kafshë të ndryshme ku ne gjejmë nga bastet aq logjike sa krimbat e selisë ose më shumë 'i rrallë'si të arrijmë tek dhitë gjenetikisht të modifikuara.
Dhitë janë modifikuar gjenetikisht për të bërë mëndafsh merimange
Para se të vazhdosh, pasi që me siguri çështja e dhive do të të linte disi në mëdyshje, si unë në atë kohë, për të të thënë se ishte vetëm një zgjidhje e mundshme dhe në thelb ideja konsistonte në një modifikim gjenetik në mënyrë që kafshët të ishin të afta për të prodhuar proteina të merimangës në qumështin e tyre. Për çudi, kjo ishte një mënyrë disi indirekte për ta quajtur atë që studiuesit më në fund vendosën të bënin përdorimin e një kafshe që prodhonte selinë e tyre siç njihet zakonisht si krimbi i mëndafshit.
Siç e dimë të gjithë, një nga veçoritë e krimbit të mëndafshit është se për të shkuar nga vemja në tenjë, këto janë të mbështjella me një seri fibrash që ata vetë prodhojnë. Këto janë fijet që janë modifikuar falë një sërë ndryshimesh gjenetike në krimbat. Fjalë për fjalë ajo që bënë studiuesit ishte shtoni ADN nga merimangat endëse të arit në ADN-në e krimbit të mëndafshit. Rezultatet ishin të menjëhershme dhe u arrit që përmbajtja e mëndafshit të merimangës në fijet e gjeneruara nga kafsha të ishte e a 35.2%.
Ka ende një rrugë të gjatë për të bërë para se të jetë e vlefshme për të komercializuar mëndafshin e merimangës
Tani këto zhvillime nuk do të thotë se më në fund jemi një hap larg krijimit të mëndafshit merimangë interesant tregtarisht meqenëse sasitë e nevojshme për këtë janë ende larg dhe nevojat, për sa i përket kostove ekonomike, për të arritur një prodhim të qëndrueshëm janë akoma shumë të larta. Për shkak të kësaj, ky grup studiuesish po teston edhe mënyra të tjera të tilla si shtimi i ADN-së nga merimangat që thurin ar në jonxhë dhe madje edhe në E.coli, për fat të keq askush prej tyre nuk ka qenë në gjendje të provojë të jetë një zgjidhje me të cilën të rritet prodhimi prej mëndafshi merimange.
Siç është njoftuar, me sa duket ideja e këtij grupi studiuesish është të përmirësojnë teknikën në të cilën krimbi i mëndafshit prodhon këtë seri të fibrave kaq të veçanta pasi që, përveç përfitimeve të tjera, kjo metodologji e bën mëndafshin gati për t’u përdorur sa më shpejt që pezullohet nga insekti, domethënë, nuk ka pse të nxirret ose përpunohet në asnjë mënyrë. Nga ana tjetër, përsosja dhe eksperimentimi i mëtejshëm i kësaj teknike mund ta lejojë atë të përshtatet me format e reja që nuk janë zbuluar ende.