Πολλές είναι οι ομάδες επιστημόνων που συνεχίζουν να εργάζονται για να αναπτύξουν μια νέα πλατφόρμα αποθήκευσης που μας επιτρέπει πολύ μεγαλύτερη χωρητικότητα. Μία από τις μεγάλες δυνατότητες είναι να χρησιμοποιήσετε το DNA για να αποθηκεύσετε μεγάλες ποσότητες δεδομένων και τώρα μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, όπως δημοσιεύτηκε στο Σκασί, φαίνεται να έχει κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα.
Φαίνεται ότι ένας επιτυχής σχεδιασμός, εφαρμογή και δοκιμή ενός νέος αλγόριθμος ικανός να μεταδίδει ζωντανά βίντεο σε κινητά αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που προσφέρει η αποθήκευση στο ADN σήμερα, ένα σύστημα που, πολλοί μηχανικοί δεν διστάζουν να περιγράψουν ως το σχεδόν τέλειο σύστημα αποθήκευσης.
Αυτή η νέα μεθοδολογία επιτρέπει την αποθήκευση έως 1,6 bit σε κάθε βάση αζώτου του DNA.
Για την εκτέλεση αυτού του έργου, η ομάδα μετατρέπει τα δυαδικά δεδομένα σε αζωτούχες βάσεις για να μπορεί αργότερα να διαβάσει αυτές τις βάσεις χρησιμοποιώντας τον αλγόριθμο κώδικα Fountaine. Χάρη σε αυτήν την τεχνική, προς το παρόν, έως 1,6 bits σε κάθε αζωτούχο βάση, ένα ποσό που είναι πολύ υψηλότερο από όλες τις προηγούμενες μεθοδολογίες και είναι πολύ κοντά στο θεωρητικό όριο των 1,8 bits.
Εάν βάλουμε όλα αυτά τα δεδομένα σε προοπτική και δώσουμε προσοχή στους υπολογισμούς των ερευνητών που είναι υπεύθυνοι για το έργο, θα διαπιστώσουμε ότι αυτό το έργο είναι ικανό να αποθηκεύει τίποτα λιγότερο από 215 petabytes σε κάθε γραμμάριο DNA Έτσι, έτσι έχει εντοπιστεί, θα αντιμετωπίζουμε το πυκνότερο μέσο αποθήκευσης που έχει φτιάξει ποτέ ο άνθρωπος.
Σε δηλώσεις του Γιανίβ Ερλίχ, καθηγητής επιστήμης υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια και συν-συγγραφέας του έργου:
Το DNA δεν υποβαθμίζεται με την πάροδο του χρόνου, όπως κασέτες ή CD, με τη σειρά του δεν θα είναι ξεπερασμένο αφού, εάν συμβαίνει, θα έχουμε πολύ μεγάλα προβλήματα.