Τα όπλα των πατριωτών Ήταν ένα αποχαιρετιστήριο πλήρες στους πιο θρυλικούς χαρακτήρες του Metal Gear Solid που ξέραμε από αυτό το αξέχαστο εισόδημα Σκιά μύες στο παλιό PlayStation. Ακριβώς, και παρά τις επαναλαμβανόμενες προειδοποιήσεις του δημιουργού του, ο οποίος πάντα διαβεβαίωσε με τον καθένα το Metal Gear μετατόπιση που επρόκειτο να είναι η τελευταία, αυτό Το Phantom Pain Ναι, αυτό είναι ένα πραγματικό αντίο με τη διάλυση και την επακόλουθη πικρή πορεία του Hideo Kojima de Konami.
Αλλά αυτό δεν είναι μια άσκηση στη νοσταλγία, αλλά μια χαρά για μια παράδοση που μπαίνει στο παιχνίδι περισσότερο από ποτέ, και που έρχεται σε αντίθεση με αυτό που συνέβη με την αποκλειστική Όπλα των Πατριωτών, Metal Gear Solid V: The Phantom Pain Δεν έχει διακρίνει πλατφόρμες και είναι διαθέσιμο για κονσόλες τρέχουσας και προηγούμενης γενιάς.
Το Phantom Pain στέκεται μπροστά από τον παίκτη με μια παρουσίαση που δεν είχαμε συνηθίσει στο Metal Gear Solid παραδοσιακή κορυφή: θα έχουμε ένα τεράστιο σενάριο για διερεύνηση και στο οποίο θα διανεμηθούν και οι δύο κύριες αποστολές που αναπτύσσουν το οικόπεδο - περίπου 50 -, καθώς και δευτερεύουσες εργασίες. Φυσικά, δεν θα υπάρξει έλλειψη kojimadas, το αναμφισβήτητο σήμα κατατεθέν του δημιουργού του, ενώ η ουσία της τακτικής κατασκοπείας - που παραμένει αμετάβλητη - προστίθεται περισσότερες απαιτήσεις για να ξεπεραστούν οι στόχοι ως αληθινό θα Φίδι: η μελέτη των θέσεων του εχθρού, η επισήμανση σημαντικών τοποθεσιών ή η απόφαση για επίθεση κατά τη διάρκεια της ημέρας ή της νύχτας, θα είναι αποφάσεις ότι με κάθε παιχνίδι θα γίνει καθαρή ρουτίνα.
Επιπλέον, ορισμένες αποστολές μπορούν να επαναληφθούν ξανά, αλλά οι παράμετροι αυτών θα γίνουν όλο και πιο απαιτητικές, αναγκάζοντας τον παίκτη να λάβει δημιουργικές αποφάσεις για την αντιμετώπισή τους. Με αυτόν τον τρόπο, η ανάπτυξη δεν είναι πλέον τόσο γραμμική και μπορούμε να επενδύσουμε χρόνο και πόρους για τη βελτίωση της Μητέρα Βάση, η βάση των δραστηριοτήτων μας. Παρά το γεγονός ότι η χαρτογράφηση είναι γενναιόδωρη σε μέγεθος, μερικές φορές θα συναντήσουμε τομείς που είναι πραγματικά άγονοι και η αλήθεια είναι ότι συγκρούεται, επειδή εκπέμπουν την αίσθηση όχι μόνο του κενού, αλλά και της ατελούς.
Εκείνοι που είναι συνηθισμένοι στο έπος Metal Gear Solid Έχουν κατά νου ότι κάθε παιχνίδι είναι γεμάτο με μακρές κινηματογραφικές ακολουθίες που αφηγούνται την ιστορία, πάντα με τόσο σημαντικό ρόλο στο έπος και που έχουν επικρίνει πολλοί επικριτές. Αυτή τη φορά, Metal Gear Solid V: The Phantom Pain Δεν έχει τόσο μεγάλο μήκος σε πόδηα, στην πραγματικότητα, οι περισσότερες από τις κλιματικές σκηνές κατανέμονται μεταξύ του προλόγου -Ground Zeroes- και το τελικό παιχνίδι που καταλαμβάνει αυτή η ανάλυση. Και να είστε προσεκτικοί, σας συνιστώ να μην χάσετε το περιεχόμενο ορισμένων κασετών, καθώς παρέχουν πραγματικά κρίσιμα δεδομένα. Τέλος, από αυτήν την άποψη, πρέπει να πω ότι η πλοκή δεν φτάνει στο επικό επίπεδο άλλων κεφαλαίων, όπως Φίδι τρώγων o Τα όπλα των πατριωτών: Στο Το Phantom Pain Φαίνεται ότι έχει καταβληθεί περισσότερη προσπάθεια στην εμπειρία παιχνιδιού.
Σε τεχνικό επίπεδο, Κινητήρας Fox υπερέχει σε λεπτομέρειες όπως εφέ φωτισμού, μετακινεί το παιχνίδι στα 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο και τρέχει σε ανάλυση 1080p στα συστήματα τελευταίας γενιάς. Όσον αφορά την έκδοση για τους βετεράνους PlayStation 3 y Xbox 360Εκτός από τις προφανείς οπτικές διαφορές, η θύρα λειτουργεί στα 30 fps - με πτώσεις στις στιγμές του μεγαλύτερου πολυγωνικού φορτίου - και σε μέγιστη ανάλυση 720p. Αλλά ας μην ξεγελιόμαστε, ότι παρά τα χρόνια αυτών των κονσολών, το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται σε αυτές κάνει Metal Gear Solid V: The Phantom Pain αρκετά τεχνικό θαύμα για το υλικό μιας προηγούμενης γενιάς. Στην ενότητα ήχου, το πιο τσίμπημα είναι η φωνή του Kiefer Sutherland κάμψη σε Φίδι Venom, όταν είχαμε συνηθίσει στο χαρακτηριστικό τόνο του David Hayter.
Εν συντομία, Metal Gear Solid V: The Phantom Ο πόνος είναι το κεφάλαιο στο έπος που προσφέρει τη βαθύτερη και πλουσιότερη εμπειρία παιχνιδιού, αν και στην άλλη πλευρά του νομίσματος, υπάρχουν ορισμένες μη εμπνευσμένες αποστολές, μια όχι τόσο συναρπαστική αφήγηση και μια ιστορία χωρίς το αξέχαστο έπος άλλων δόσεων, και αυτά τα σημεία , είναι ένα Metal Gear Solid, πρέπει να ληφθούν υπόψη, ειδικά εάν είστε οπαδός του έργου του Kojima. Αυτό Το Phantom Pain, περισσότερο από μια συνέχεια του Τα όπλα των πατριωτών, πρέπει να ερμηνευθεί ως εξέλιξη του τι ήταν Περιπατητής ειρήνης για τους ήδη ξεχασμένους PSP de Sonyκαι όμως, είναι ένα από τα πιο ελκυστικά βιντεοπαιχνίδια που μπορείτε να παίξετε το 2015.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 9