Όλοι θυμόμαστε τις πρώτες μηχανές του μεγάλο Ν όπως ήταν: υπέροχες κονσόλες που σηματοδότησαν νέα ορόσημα στον τομέα και που μας έδωσαν δεκάδες κλασικά και λατρευτικά παιχνίδια χωρίς τα οποία σήμερα, δύσκολα θα μπορούσαμε να σκεφτούμε το ίδιο σενάριο στο οποίο ξεδιπλώθηκαν τα βιντεοπαιχνίδια.
Αλλά σε αυτήν την άσκηση στη νοσταλγία θα θυμηθούμε κυριολεκτικά πώς ήταν να ζήσετε μια εμπειρία σε μια κονσόλα Nintendo στο χέρι: θα εξετάσουμε τα πιο σημαντικά και καινοτόμα χαρακτηριστικά και προσθήκες των στοιχείων ελέγχου και πώς ορισμένες από τις λειτουργίες της έχουν τυποποιηθεί τόσο σε ανταγωνιστικούς όσο και σε τρίτους ελεγκτές.
Ελεγκτής Nintendo NES
Η αρχική εντολή της ανθολογίας NES παρουσιάζονται δύο κύρια κουμπιά δράσης, A y B, που ήταν αρκετά για να ικανοποιήσουν τους μηχανισμούς παιχνιδιού των προγραμμάτων που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του '80 για αυτήν την κονσόλα -και τι υπέροχα παιχνίδια-. Μπορούμε να επισημάνουμε τη συμπερίληψη των κουμπιών Αγορά y Αρχική, τα οποία εμφανίζονται από τότε σε ένα πλήθος ελεγκτών. Αγορά χρησιμοποιείται για πρόσβαση δευτερεύοντα μενού o χάρτεςΕνώ Αρχική ασκείται συνήθως κουμπί παύσης -και σε αυτό το σημείο, ρωτήστε τους χρήστες του Κύριο σύστημα αν αυτό ήταν προτιμότερο από το να σηκωθείτε για να πατήσετε το κουμπί στην ίδια την κονσόλα για να σταματήσετε το παιχνίδι στιγμιαία.
La σταυρό Έγινε επίσης ένας εξαιρετικός σύμμαχος για παιχνίδια χάρη στην ακρίβεια και τη συνέπεια του, επιπλέον, Nintendo Ήταν τόσο σίγουρη για το σχέδιο που έπρεπε να το κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και να το χρησιμοποιήσει σε μεταγενέστερα χειριστήρια με το ίδιο σχήμα - και να αναφέρει ξανά τον ανταγωνισμό, εν τω μεταξύ, Sega προτίμησε να επιλέξει ένα αιωρούμενη κεφαλή τύπου-. Το μεγάλο αλλά από αυτό το μαξιλάρι, του οποίου η εικόνα είναι ένα εικονίδιο της κουλτούρας των βιντεοπαιχνιδιών, ήταν το κακή εργονομία των τετραγωνικών γωνιών του, κάτι που αργότερα επιδιορθώθηκε στην αναθεώρηση της κονσόλας, το οποίο είχε επίσης έναν ελεγκτή με νέα εμφάνιση και καλύτερες λαβές - όλα εμπνευσμένα από τον διάδοχό του, super Nintendo-.
Super Nintendo Controller
Το Super 16 bit της Nintendo, ο εγκέφαλος του θηρίου… Super Nintendo είχε πολύ κατάλληλα ψευδώνυμα, αφού ταιριάζουν σαν γάντι σύμφωνα με το τεχνικές δυνατότητες της κονσόλας και του δικού σας θεαματική βιβλιοθήκη παιχνιδιών: θυμηθείτε το αναγνωρισμένο λειτουργία 7, ο επεξεργαστής ήχου σας Sony ή τίτλους του διαμετρήματος του Super Mario World, Super Metroid o Super Castlevania IV, για να αναφέρουμε μερικά. Η βάση της διοίκησης SNES, προφανώς, ήταν το επίθεμα του προκατόχου του, αλλά πρόσθεσαν δύο ακόμη κουμπιά, X e Y, διανέμεται σε σχήμα ρόμβου, μια διάταξη που έχει πλήρως τυποποιηθεί από τότε.
Προστέθηκαν επίσης τα πολύ χρήσιμα κουμπιά ώμου, L y R, η οποία έκανε μια μεγάλη διαφορά στις δυνατότητες ελέγχου μεταξύ super Nintendo y Mega Drive: θυμηθείτε ότι το πρώτο μαξιλάρι της κονσόλας Sega μόλις είχα τρία κουμπιά και μέχρι να μην συμπεριληφθεί μια δεύτερη έκδοση 6, διατεταγμένα σε σειρές και όχι σε ρόμβους. Προφανώς, η συμπερίληψη αυτών των νέων κουμπιών ανταποκρίθηκε υπέροχα στο νέο πιο περίπλοκο παιχνίδι: το κλασικό παράδειγμα είναι οι επιλογές ελέγχου Street Fighter II en SNES και Mega Drive, αφού δεν υπάρχουν λίγοι που θυμούνται ότι έχουν τραυματιστεί να πιέσουν το Αρχική στο μαξιλάρι του Sega με 3 κουμπιά για εναλλαγή μεταξύ διάτρησης και κλοτσιές ως μια αυτοσχέδια λύση, ή πρέπει να χαράξετε την τσέπη σας και να αγοράσετε το νέο τηλεχειριστήριο 6 κλειδιών. Εργονομικά, Nintendo δεν επανέλαβε το σφάλμα του NES και μας έδωσε μια εντολή με στρογγυλεμένες άκρες. Ενάντια σε αυτό, θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε ότι τα κουμπιά ώμου δεν μπορούσαν να αντισταθούν πολύ καλά στους χρήστες που έπαιζαν έντονα
Ελεγκτής Nintendo 64
Η κλήση Πραγματικότητα έργου Ήταν μια επίπονη επιχείρηση - εκτός από έναν μεγάλο πονοκέφαλο για τον μεγάλο Ν - που πρέπει να κορυφώθηκε με την πραγματοποίηση του ονείρου της εταιρείας για το μουστάκι με υδραυλικό: μια κονσόλα ασυναγώνιστη σε τεχνικό επίπεδο και που θα είχε έναν αποκλειστικό κατάλογο λογισμικού χωρίς αντίπαλο . Όλοι γνωρίζουμε το σαπουνόπερα που περιβάλλει την κύηση και πολύ μεγάλη παράδοση Nintendo 64 και πως Sony Εκμεταλλεύτηκε την απόκτηση τεχνογνωσίας όταν συνεργάστηκε μαζί του Nintendo και ξεκίνησε το πρώτο του PlayStation, με πρωτοφανή επιτυχία. Αλλά όπως είπα, είναι μια άλλη ιστορία, οπότε ας επικεντρωθούμε στον ελεγκτή 64-bit, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ένα pad. πολύ ενδιαφέρον.
Με την πρώτη ματιά, φοβότανΈμοιαζε με ένα περίπλοκο κουλουράκι με τόσα πολλά κουμπιά, τρεις λαβές, ένα ραβδί ... Αλλά όσοι από εμάς έχουμε συντρίψει καλά αυτήν την εντολή, γνωρίζουμε ότι μετά τα πρώτα παιχνίδια ταιριάζει σαν ένα γάντι στο χέρι - έρχεται να παραδεχτεί έως και τρεις διαφορετικές θέσεις- Αισθητικά, μοιάζει με τηλεχειριστήριο SNES με τρία κέρατα, αλλά οι προσθήκες και οι τροποποιήσεις σε σχέση με το μαξιλάρι 16-bit είναι αρκετά χούφτα. Το κουμπί Αγορά εξαφανίστηκε και το Αρχική Έγινε ένα εντυπωσιακά μέγεθος και κόκκινο κουμπί, στο κέντρο του κουμπιού. ο κουμπιά ώμου επέστρεψαν αλλά ήταν περισσότερο θαμμένο στο περίβλημα και ο παλμός του δεν είχε τόσο μεγάλο ταξίδι όσο SNES. Είχαμε μέχρι έξι κουμπιά, δύο περισσότερα από ό, τι στον προηγούμενο ελεγκτή, επισημαίνοντας A y B Λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους τους και που εξυπηρετούσαν συνήθως για τις κύριες ενέργειες -ή ακύρωση και αποδοχή στα μενού του παιχνιδιού-, τα υπόλοιπα τέσσερα ήταν μικρό και κίτρινο χρώμα, που βρίσκεται γύρω από ένα γράμμα C - με διάταξη ρόμβου - και σε πολλά παιχνίδια χρησίμευσε για να διορθώσει την προοπτική της κάμερας - εξ ου και C-. Διατίθενται επίσης εκδόσεις του τηλεχειριστηρίου. διαφορετικά χρώματα, παράδοση που αργότερα θα συνέχιζε να υπάρχει.
Οι πιο ενδιαφέρουσες καινοτομίες του ελέγχου Nintendo 64 υπήρχαν τρεις. Πρώτον, η συμπερίληψη ενός mini stick ως αναλογικό σύστημα ελέγχου, η οποία παρείχε μια απίστευτα ικανοποιητική απάντηση, και ήταν επίσης ένας ουσιαστικός τύπος ελέγχου για να περάσετε μέσα από τους κόσμους των νέων τρισδιάστατων περιπετειών - είναι παράξενο να φανταστείτε πώς θα ήταν να παίζετε Ocarina of Time με ψηφιακό crosshead- Δεδομένης της αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητάς του, εφαρμόστηκε αυτός ο τύπος ελέγχου Sony αργότερα στο δικό τους DualShock y Sega σε 3D τηλεχειριστήριο για Κρόνος. Δεύτερον, θα ήθελα να επισημάνω το Κουμπί Z, που βρίσκεται στο κάτω μέρος του ελεγκτή και το οποίο ήταν ένα από τα πιο χρησιμοποιούμενα σε παιχνίδια shooter πρώτου προσώπου - ένα πολύ αξιοσημείωτο είδος στο N64-; αυτή η σκανδάλη φαινόταν επίσης να αρέσει στον ανταγωνισμό, τόσο πολύ Sega το συμπεριέλαβε στο 3D ελεγκτής de Κρόνος διπλά και προσέξτε, με μια ρύθμιση όπως αυτή που έχουμε σήμερα για κουμπιά τύπου σκανδάλης. Τέλος, το ράβδωση περιλαμβάνονται στο τηλεχειριστήριο που επιτρέπεται η σύνδεση a κάρτα μνήμης ή ένα σύστημα δονήσεις - Στη συνέχεια, κυκλοφόρησαν gadget τρίτων που επέτρεψαν και τις δύο επιλογές ταυτόχρονα- η ιδέα πήρε από Sega και επέλεξε επίσης να τοποθετήσει έναν κόλπο στο μαξιλάρι Dreamcast για σύνδεση περιφερειακών - στο πρώτο Xbox μια κάρτα μνήμης θα μπορούσε επίσης να επισυναφθεί. Τα buts που τον βρήκα πάντα σε διοίκηση ήταν δύο: το αναλογική ευθραυστότητα ραβδιών και δόνηση με μπαταρία - ευχαριστώ παράδεισο, Sony Τυποποίησε αυτή τη λειτουργία εσωτερικά και χωρίς καμία κατανάλωση μπαταρίας. Ως τελευταία περίεργη νότα, σημειώστε ότι ο ελεγκτής της κονσόλας σχεδιάστηκε με απόλυτη μυστικότητα -Σε μερικές εκθέσεις όπου παρουσιάστηκαν παιχνίδια 64-bit, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις καλύπτοντας το τηλεχειριστήριο με ένα κουτί- και αυτό δημιουργήθηκε από τις ανάγκες ελέγχου του Super Mario 64.
Ελεγκτής Nintendo GameCube
Nintendo 64 ήταν μια απροσδόκητη αποτυχία για το μεγάλο Ν, που έκανε μια σειρά από λάθη με αυτήν την κονσόλα που πλήρωσαν πολύ ακριβά, όπως το λανθασμένη επιλογή της κασέτας ως μορφή παιχνιδιών ή ένα ξεκινήστε τόσο πολύ που έδωσε δωρεάν τροχιά στους ανταγωνιστές της. Με Έργο Δελφίνι -Κωδικό όνομα με το οποίο συναντηθήκατε GameCube-, προσπάθησαν να μην ταξιδέψουν ξανά στις ίδιες πέτρες, αλλά αν και ακούγεται απίστευτο, η ιστορία επαναλήφθηκε και οι πωλήσεις του κύβου ήταν χαμηλότερες από αυτές του Nintendo 64. Εστιάζοντας στην εντολή του, σχεδιάστηκε κυρίως με το εργονομίας του ίδιου και του μια πτυχή που δεν θα ήταν τόσο εκφοβιστική όσο το Nintendo 64.
Έτσι, το μαξιλάρι GameCube είναι πολύ μαλακό, μοιάζει σχεδόν σαν χάδι στα χέρια, στο οποίο προσαρμόζεται υπέροχα. Αλλαγές από το μαξιλάρι Nintendo 64 ήταν πολύ. Ο ελεγκτής εφοδιάστηκε με ένα πολύ πιο ανθεκτικό και εργονομικό ραβδί -αν και δεν είχε κουμπί όταν πατήθηκε, ενώ το Xbox y PS2 ναι είχαν-; ο κουμπιά Γ έγιναν α δεύτερο ραβδί, ονομάζεται επίσης C, και συνήθως χρησιμοποιείται για χειρισμό της κάμερας σε τρισδιάστατα παιχνίδια. ο Κουμπί Z μετατοπίστηκε από κάτω προς τα δεξιά και έγινε α κάντε κλικ στο κουμπί που επέτρεπε κανονικά την πρόσβαση σε χάρτες ή κάπως δευτερεύουσες λειτουργίες - θα μπορούσατε σχεδόν να πείτε ότι ήταν σαν Αγορά του χθες-; ο Αρχική συρρικνώθηκε σε α μικρό απλό γκρι κουμπί; ο κουμπιά Α y B se διευρύνθηκαν τονίζοντας έτσι την εύκολη πρόσβασή του, καθώς είναι τα κύρια κουμπιά -A παλιότερα αποδέχτηκε και B να ακυρώσω-; περίπου A, τακτοποίησαν X e Y με σχήμα ημι-σελήνης, ιδανικό για να τα πιέζετε με τον αντίχειρα που ήταν κανονικά τοποθετημένο στο μεγάλο πράσινο κουμπί. αυτή τη φορά, το η δόνηση είχε ενσωματωμένο σύστημα και δεν απαιτούσε εξωτερικά περιφερειακά. Τέλος, τα κουμπιά L y R εξελίχθηκε σε ένα είδος σκανδάλης, αλλά τοποθετήθηκε οριζόντια, με ευαισθησία πίεσης-έως και τρία επίπεδα-. Ήταν μια σχολαστική εντολή που σκεφτόταν το την άνεση του χρήστη, Αν αμαρτωμένος από την έλλειψη κουμπιών -σε ορισμένους τίτλους που έπρεπε να κάνετε συνδυασμούς πλήκτρων για ορισμένες λειτουργίες, για παράδειγμα, στο Metal Gear Solid The Twin Snakes έπρεπε να πατήσετε το πλήκτρο Start plus A ταυτόχρονα για να αποκτήσετε πρόσβαση στον κωδικοποιητή και το ψηφιακό σας στοιχείο ελέγχου ήταν πολύ μικρό σε μέγεθος και ήταν πολύ απογοητευτικό που δεν μπορούσα να παίξω άπταιστα. Υπήρχαν ειδικά χειριστήρια έκδοσης και κυκλοφόρησε ακόμη μια ασύρματη έκδοση: κύμα πουλί.
Ελεγκτές Nintendo Wii
Όλες οι κονσόλες Nintendo έχουν, με τον δικό τους τρόπο, περίεργο, αλλά Wii ξεχώρισε πάνω από τα υπόλοιπα χάρη σε μια πολύ διαφορετική πρόταση, όπου το κουμπί ελέγχου έπαιξε κεντρικό ρόλο στην ουσία του μηχανήματος. Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, το μεγάλο Ν Επέλεξε ένα υλικό κατώτερο από αυτό των ανταγωνιστών του στην τεχνική απόδοση, αλλά προσέφερε έναν έλεγχο που δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ πριν με αυτόν τον τρόπο στις κονσόλες, υποστηριζόμενος από πραγματικά επιτυχημένα στοιχεία πωλήσεων. Το δημοφιλές Wiimote ξεχώρισε ως ένα μαξιλάρι που συνδυάζει στοιχεία παραδοσιακών ελεγκτών με ένα ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ που συνέλαβε και μετέφερε τις κινήσεις του παίκτη στην οθόνη. Παρά τη χρήση του ιμάντα στερέωσης, υπήρξαν πολλά ατυχήματα που έχουμε δει σε χίλιους και έναν ιστότοπο που έχει συγκεντρωθεί με λίγο ή πολύ αστείο - μερικοί είναι πραγματικά καταστροφικοί -. Και φυσικά ότι η πιστότητα της σύλληψης των κινήσεων του Wiimote Δεν ήταν τόσο ακριβές όσο απαιτείται, τόσο πολύ, που Nintendo ήρθε για να ξεκινήσει μια προσθήκη που ονομάζεται Wii Motion Plus αυτό βελτίωσε αυτή την απάντηση. Αργότερα, τα μαξιλάρια διατέθηκαν στην αγορά που συμπεριλάβανα ως στάνταρ. Ο αντίκτυπος αυτού του συστήματος ελέγχου οδήγησε σε Sony για αυτοσχεδιασμό α έξι άξονας -μετά την απόρριψη από το κοινό του λεγόμενου «ελέγχου μπανάνας» - που περιλάμβανε επίσης αισθητήρες κίνησης, αλλά που δεν μπορούσαν να εξομοιωθούν στην πράξη με την προσφορά Nintendo.
Άλλες πτυχές από τις οποίες μπορούμε να επισημάνουμε Wiimote είναι δικοί του σχήμα παρόμοιο με αυτό ενός τηλεχειριστηρίου τηλεόρασης, ένα gadget με το οποίο όλοι είναι εξοικειωμένοι και αυτό ήταν ένα από τα κλειδιά για την εισαγωγή του προϊόντος σε νέες θέσεις - ένας από τους παράγοντες επιτυχίας του Wii-; είχε ένα κουμπί για να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε την κονσόλα. ο Z ως σκανδάλη επέστρεψε. και είχε ενσωματωμένο μικρό ηχείο - κάτι που έχουμε δει τώρα στο DualShock 4 de PS4-. Ως σημείωση, αναφέρετε ότι ο σχεδιασμός του παραδοσιακού σταυρού από την εποχή του NES εξαφανίστηκε για να δώσει τη θέση του σε ένα νέο, επανασχεδιασμένο και πιο ομαλό. Μαζί, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε το λεγόμενο Νουντσάκ, που είχε επιταχυνσιόμετρο και ραβδί. ξεκίνησαν επίσης πιο συμβατικές εκδόσεις στοιχείων ελέγχου, ιδανικό για παιχνίδια που απαιτούσαν αυτόν τον τύπο πιο κλασικών περιφερειακών - έτσι είχαμε το λεγόμενο χειριστήριο ΚΛΑΣΣΙΚΑ και ClassicPro, η οποία δεν παρουσίασε πρόσθετες δυνατότητες για επισήμανση.
Ελεγκτές Nintendo Wii U
Το τυπικό κουμπί του Wii U είναι μια σύνοψη του κλασικό μαξιλάρι -με διάφορα κουμπιά, δύο σκανδάλη, διπλό ψηφιακό και αναλογικό έλεγχο- με ένα αντιστατική οθόνη αφής 6.2 ιντσών μη χωρητικό - αντιστοιχεί σε δάχτυλα ή χρησιμοποιώντας μια γραφίδα όπως αυτή που βρίσκεται στις κονσόλες Nintendo DS- Με άλλα λόγια, το ψευδώνυμο του ελεγκτή tablet δεν υπολείπεται κατά την πιστοποίησή του. Και προσέξτε, τα χαρακτηριστικά και οι δυνατότητες του ελεγκτή είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον: έχει επιταχυνσιόμετρο, γυροσκόπιο, υπέρυθρη, μπροστινή κάμερα 1.3 megapixel, μικρόφωνο και ηχείο, υποδοχή ακουστικών, εσωτερική δόνηση, τεχνολογία Bluetooth και NFC - απαραίτητο να αλληλεπιδράσετε με μελλοντικά στοιχεία Amiibo-.
Επίσης, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το τηλεχειριστήριο για έλεγχος τηλεόρασης y να σερφάρετε στο διαδίκτυο, αν και το χαρακτηριστικό που εκτιμάται περισσότερο από τους χρήστες του Wii U είναι δυνατότητα ροής παιχνιδιού στην οθόνη padΩστόσο, δεν είναι όλοι οι διαθέσιμοι τίτλοι συμβατοί με το παιχνίδι εκτός τηλεόρασης, αλλά υπάρχουν πάντα δευτερεύουσες επιλογές στην οθόνη ή πρόσβαση σε χάρτες ή αποθέματα, περισσότερο με αυτόν τον τρόπο. Η Nintendo βασίστηκε και πάλι σε έναν ελεγκτή που δεν ήταν συνηθισμένος, όπως και με Wii, αλλά αυτή τη φορά η στρατηγική δεν λειτούργησε όπως πριν από χρόνια: ίσως η τεχνολογία αφής δεν ήταν τόσο νέα όσο ήταν Wiimote στην ημέρα του, εκτός από μεγάλο Ν δεν ήξερε πώς να μεταφέρει την έννοια του Wii U. Όπως με το προηγούμενο μηχάνημα και για να ικανοποιηθούν όλοι οι χρήστες, αναπτύχθηκε επίσης μια παραδοσιακή εντολή, το Pro Controller.
Οπως ειδαμε, Nintendo πάντα επέλεγε να έχει πολύ χαρακτηριστικά κουμπιά ελέγχου για τις κονσόλες του, είτε στοιχηματίζει στη βελτίωση κλασικών μοντέλων είτε προσπαθεί να καινοτομήσει, όπως έκανε σε ορισμένες πτυχές, πολλά από αυτά θεωρούνταν στάνταρ σε οποιοδήποτε μαξιλάρι σήμερα, όπως η εισαγωγή του stick Analog ως στάνταρ, τη δόνηση στον ελεγκτή, τα κουμπιά ώμου ή τους αισθητήρες κίνησης.