વૈજ્ .ાનિકોની ઘણી ટીમો છે જે નવી સ્ટોરેજ પ્લેટફોર્મ વિકસિત કરવાનું કામ ચાલુ રાખે છે જે અમને વધારે ક્ષમતા આપે છે. મોટી સંભાવનાઓમાંથી એક એ છે કે મોટા પ્રમાણમાં ડેટા સંગ્રહિત કરવા માટે ડીએનએનો ઉપયોગ કરવો અને હવે સંશોધનકારોની ટીમ કોલંબિયા યુનિવર્સિટીમાં પ્રકાશિત સ્કીસ, એક ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ પગલું ભર્યું હોવાનું લાગે છે.
એવું લાગે છે કે સફળ ડિઝાઇન, અમલીકરણ અને એ મોબાઇલ પર લાઇવ વિડિઓ પ્રસારિત કરવામાં સક્ષમ નવું અલ્ગોરિધમનો આજે એડીએનમાં સ્ટોરેજ દ્વારા આપવામાં આવતી બધી શક્યતાઓનો લાભ લઈને, એક એવી સિસ્ટમ કે જે ઘણાં ઇજનેરો લગભગ સંપૂર્ણ સ્ટોરેજ સિસ્ટમ તરીકે વર્ણવવામાં અચકાતા નથી.
આ નવી પદ્ધતિ પદ્ધતિ ડીએનએના દરેક નાઇટ્રોજન બેઝમાં 1,6 બીટ્સ સુધી સ્ટોર કરવાની મંજૂરી આપે છે.
આ પ્રોજેક્ટને આગળ ધપાવવા માટે, ટીમ બાઈનરી ડેટાને નાઇટ્રોજનસ પાયામાં ફેરવે છે, પાછળથી આ પાયાઓ વાંચી શકશે. ફountટાટાઇન કોડ અલ્ગોરિધમનો ઉપયોગ કરીને. આ તકનીકનો આભાર, ક્ષણભર સુધી દરેક નાઇટ્રોજનસ બેઝ પર 1,6 બીટ્સ, તે રકમ જે અગાઉની બધી પદ્ધતિઓ કરતા ઘણી વધારે છે અને તે 1,8 બિટ્સની સૈદ્ધાંતિક મર્યાદાની ખૂબ નજીક છે.
જો આપણે આ બધા ડેટાને પરિપ્રેક્ષ્યમાં મૂકીએ અને પ્રોજેક્ટના પ્રભારી સંશોધનકારોની ગણતરીઓ પર ધ્યાન આપીએ, તો આપણે શોધી કા thatીએ છીએ કે આ પ્રોજેક્ટ તેના કરતા ઓછા કંઇ સંગ્રહિત કરવામાં સક્ષમ છે ડીએનએના દરેક ગ્રામમાં 215 પેટાબાઇટ્સ તેથી, આ તે કેવી રીતે ઓળખાય છે, આપણે માણસો દ્વારા બનાવવામાં આવેલા સૌથી વધુ સંગ્રહિત માધ્યમનો સામનો કરીશું.
ના નિવેદનોમાં યાનીવ એર્લિચ, કોલમ્બિયા યુનિવર્સિટીમાં કમ્પ્યુટર વિજ્ ofાનના પ્રોફેસર અને પ્રોજેક્ટના સહ-લેખક:
ડીએનએ સમય જતાં કેસેટ ટેપ અથવા સીડીની જેમ ડિગ્રેઝ થતો નથી, બદલામાં તે અપ્રચલિત નહીં બને કારણ કે, જો આમ થાય છે, તો અમને ખૂબ મોટી સમસ્યાઓ થશે.