आज सत्य हे आहे की जवळपास संबंधित प्रकल्पांमध्ये बरेच संशोधक आणि केंद्रे गुंतलेली आहेत विभक्त संलयन, एक नाजूक मुद्दा, की मोठ्या प्रमाणात उर्जा देण्याचे वचन देण्याव्यतिरिक्त, तरीही आपल्याला खूप धीमे केले जाते, कारण प्रयत्न आणि अर्थशास्त्रातील मोठ्या प्रमाणात गुंतवणूक असूनही, आपण त्या टप्प्यावर पोहोचू शकणार नाही, शेवटी, आम्ही अणु संलयनातून निर्माण होणारी उर्जा आपल्याला पुरवण्यात सक्षम होईल.
सत्य हे आहे की असे बरेच शास्त्रज्ञ आहेत ज्यांनी या मार्गामध्ये एक प्रकारे किंवा इतर मार्गाने बर्‍यापैकी महत्त्वपूर्ण प्रगती केली आहे, तरीही आम्हाला प्रथम अणु संलयन अणुभट्टी कार्य किंवा ऊर्जा ऑफर करण्यासाठी आपल्याकडे अद्याप अनेक समस्या सोडवायच्या आहेत. सर्वात गंभीर समस्यांपैकी आम्हाला अक्षरशः ते दिसते या प्रकारच्या प्रतिक्रियेमध्ये आपण ज्या प्लाझ्मासह कार्य करतो त्याबद्दल आपली समज कमीतकमी, अपूर्ण म्हणा.
जरी आपण बर्‍याच काळापासून अणु संलयणाविषयी संशोधन करत असलो तरी सत्य हे आहे की हे समजून घेण्यासाठी अद्याप आपण बरेच लांब आहोत
आमचे कॉम्प्रेशन अपूर्ण आहे असे म्हणणे थोडे निराशावादी वाटू शकते कारण मोठ्या संख्येने संशोधन प्रकल्प राबविल्याबद्दल धन्यवाद, आमच्या वैज्ञानिकांनी एक साध्य केले प्लाझ्मा बर्‍याच मोठ्या वर्तन कसे करावे याचे संकुचन, किमान हे आत असताना बर्‍यापैकी स्थिर परिस्थिती. दुर्दैवाने जेव्हा ते स्थिर स्थितीतून एका विचलित झालेल्याकडे जाते तेव्हा तिचे वर्तन आपल्या सर्व समज, अभ्यास आणि सिद्धांतांना अक्षरशः खंडित करते.
जेव्हा आपण थर्मोन्यूक्लियर अणुभट्टीवर अवलंबून राहून आपल्याद्वारे प्लाझ्माच्या कडा थंड करणे सुरू करण्याचा निर्णय घेतला तेव्हा या क्षेत्रामध्ये काम करणा all्या सर्व शास्त्रज्ञांना भेडसावणा problems्या समस्यांचे एक स्पष्ट उदाहरण सापडेल. थंड होण्याच्या या सुरुवातीला प्रतिसाद म्हणून आम्हाला आढळले की प्लाझ्मा, वेगवेगळ्या अभ्यासानुसार, सुरू होते ऐवजी मोठ्या त्वरित तापमानात वाढ होते हे नियंत्रित केले जाऊ शकत नाही, ही एक प्रकारची नाडी आहे जी उष्णता वाहतुकीच्या सद्य मॉडेल्सचा वापर करुन स्पष्ट करता येत नाही.
पाब्लो रोड्रिग्स, एमआयटीचा विद्यार्थी ज्याला या निर्धारणा समस्येवर तोडगा सापडला असता
विशेषतः, प्लाझ्माच्या आत उष्णतेमध्ये विशिष्ट वाढीची ही समस्या 20 वर्षांहून अधिक काळ वैज्ञानिक समुदायाला त्रास देत आहे. उत्सुकतेने, हे मॅसेच्युसेट्स इन्स्टिट्यूट ऑफ टेक्नॉलॉजी (एमआयटी) च्या संशोधकांचे एक पथक होते, पेपर जिथे प्रथम लेखक स्पॅनिश पाब्लो रोड्रिगझ आहे, प्लाझ्मासाठी नुकतेच एक नवीन उष्णता परिवहन मॉडेल घेऊन आले जे असे उपाय असू शकते जे बर्‍याच दिवसांपासून प्रतीक्षा करत होते.
या जटिल समस्येचा शोध घेण्यासाठी किंवा त्याऐवजी संभाव्य तोडगा शोधण्यासाठी, पाब्लो रॉड्रॅगिस एमआयटीच्या टोकमाक-प्रकार थर्मोन्यूक्लियर अणुभट्टीवर काम करत आहेत जेव्हा तापमान थंड होते तेव्हा तापमान वाढते आणि पडते याचा अभ्यास करण्यासाठी, अभ्यासाचे लेखक कबूल करतात की ते एक काम सोपे नव्हते. च्या शब्दात ऍनी व्हाईट, संशोधन गटाचे संचालक:
आम्हाला माहित आहे की या थंड नाडी प्रयोगांमध्ये प्लाझ्माचे फिरविणे बदलेल, ज्याचे विश्लेषण करणे त्यास अवघड बनविते. आम्हाला अस्पष्टपणे दुसर्‍या प्रभावापासून एक प्रभाव अलग करण्याची आवश्यकता आहे.
विभक्त संलयणाचा फायदा होण्यापूर्वी अजून बरीच वर्षे बाकी आहेत
तोडगा काढण्यासाठी, कार्यसंघाला गती, उर्जा आणि प्लाझ्माच्या आत उद्भवणार्‍या पदार्थांच्या बदलांमधील सर्व संभाव्य परस्परसंवादांना वेगळे करावे लागले. एकदा ही पायरी गाठल्यानंतर त्यातील सदस्यांनी असा निष्कर्ष काढला की कोल्ड पल्स प्लाझ्मा रोटेशनच्या अवस्थेपासून पूर्णपणे स्वतंत्रपणे उष्णतेच्या वाहतुकीशी जोडलेली आहे.
मागील सर्व प्रयोगांमध्ये साध्य झालेल्या सर्व निकालांचे मॉडेलिंग करण्याचे प्रभारी पाब्लो रॉड्रॅगिझ यांनी प्रसिद्ध केलेल्या कार्यानुसार, प्लाझ्मामध्ये असा निष्कर्ष काढला गेला आहे की बर्‍याच उपप्रणाली आहेत जे अत्यंत कमकुवत समतोल आहेत कोणत्याही प्रकारची गडबड झाल्यास ते त्वरीत बदलू शकतात.