या प्रकल्पातील होलोग्राफिक संचयनाला पुन्हा गती मिळाली

आजपर्यंत सत्य तेच आहे डेटा स्टोरेजचा विचार केला तर मानवांना एक मोठी समस्या येते, शब्दशः आणि हे आधीच स्पष्ट झाले आहे की, आमची प्रणाली आणि प्लॅटफॉर्म इतक्या विशालतेचे डेटा तयार करीत आहेत की आपल्यासाठी इतकी जलदगती प्रणाली शोधणे आपल्यासाठी अवघड आहे की केवळ एवढ्या मोठ्या प्रमाणात बचत करण्याची परवानगी न देता. डेटा, परंतु त्वरित पुनर्प्राप्त करण्यात सक्षम होण्यासाठी आणि आमच्या फायद्यासाठी त्यावर प्रक्रिया करा.

या गंभीर समस्येच्या अचूकतेमुळे, आज अनेक संशोधन कार्यसंघ डेटा जतन करण्यासाठी नवीन मार्ग विकसित करण्यासाठी कार्यरत आहेत हे आश्चर्यकारक नाही. या सर्व प्रकल्पांचे आभार, सध्याच्या वेगवेगळ्या पर्याय उदयास येत आहेत, जसे की डीएनए क्रमांकावर डेटा जतन करा, एक तंत्रज्ञान ज्यात अद्याप काहीतरी विकासात्मक आहे जेणेकरून काहीतरी व्यवहार्य होऊ शकेल किंवा आजची स्थिती आहे, 3 डी होलोग्राममध्ये टेराबाइट माहिती संचयित करण्यास सक्षम सिस्टम.

चीनच्या ईशान्य नॉर्मल युनिव्हर्सिटीत केलेल्या कार्याबद्दल धन्यवाद, मध्यम मुदतीमध्ये होलोग्राफिक स्टोरेज व्यवहार्य असू शकेल

आज मी ते करीत असलेल्या कामाशी आपली ओळख करुन घेऊ इच्छित आहे ईशान्य चीन सामान्य विद्यापीठ, असे केंद्र जेथे वर्षानुवर्षे त्यांनी प्रकल्प सुरू करण्याचा निर्णय घेतला जेथे ते 3 डी होलोग्राममध्ये डेटा क्रम वाचवू शकतील. त्यांच्या नवीनतम उत्क्रांतीमध्ये त्यांनी पुन्हा हे सिद्ध केले की हे तंत्रज्ञान भविष्यातील वस्तू नाही, परंतु त्यांनी यापूर्वी जे साध्य केले आहे त्याबद्दल इतर गोष्टींबरोबरच आणखी बरेच काही आभार केवळ काही नॅनोमीटरमध्ये 1.000 डीव्हीडीच्या समान सामग्री संग्रहित करा. काहीतरी फक्त प्रभावी आहे, विशेषत: जेव्हा आपण लक्षात ठेवतो की, डीव्हीडीची क्षमता अंदाजे 4 जीबी असते.

निःसंशयपणे, २०० investigation मध्ये परत या तपासणीच्या सुरूवातीस असे दिसून आले होते की ते निष्कर्ष काढणार नाही, सत्य हे आहे की आज आपण कामगिरी आणि क्षमतेबद्दल बोलतो, तरी आश्चर्यकारक. प्रोजेक्टचे प्रभारी संशोधक म्हणत आहेत, त्यामागील त्याचे खरे उद्दीष्ट आहे शारीरिक साठवण डेटाची घनता, वाचन आणि लेखनाची गती आणि कठीण परिस्थितीत स्केलेबिलिटीमध्ये नाटकीयरित्या वाढू शकते.

होलोग्राफिक स्टोरेज म्हणजे काय?

होलोग्राफिक स्टोरेज हे तंत्रज्ञान आहे जे आपण म्हटल्याप्रमाणे 10 वर्षांहून अधिक काळ कार्यरत आहे. या प्रणालीने दिलेला मुख्य फायदा म्हणजे डेटाचे अधिक कार्यक्षम मुद्रण करणे होय व्यासपीठ एकाच वेळी लाखो बिट्स मुद्रित करण्यास सक्षम आहे त्याऐवजी लेसर फोडांचा वापर करून, आतापर्यंत पूर्ण केल्याप्रमाणे, सर्व माहिती थोड्या प्रमाणात मुद्रित करते.

या प्रकल्पावर स्वतः काम करणा researchers्या संशोधकांनी सांगितल्याप्रमाणे, खरोखर अगदी खालच्या स्तरावर जे केले जात आहे ते आहे चांदीच्या नॅनोपार्टिकल्स आणि टायटॅनियम डाय ऑक्साईडच्या चित्रपटावर थेट मारणार्‍या लेसरसह कार्य करत आहे. त्या क्षणी वापरल्या जाणार्‍या वेगवेगळ्या तरंगलांबींद्वारे कोणत्या कणानुसार लेसर भिन्न प्रकारे प्रभावित करतो म्हणून माहिती 3 डी होलोग्राम म्हणून संग्रहित केली जाते.

आम्ही या प्रकारच्या तंत्रज्ञानासह कार्य करण्यास कधी सक्षम होऊ?

संशोधकांनी 10 वर्षाहून अधिक काळ या तंत्रज्ञानावर काम केले आहे हे तथ्य असूनही, बाजारात पोहोचण्यापूर्वी अद्याप बराच काळ बाकी आहे. आज प्रयोगशाळेच्या बाहेरील पहिल्या चाचण्या सुरू केल्या आहेत. एकदा या टप्प्यावर, ती ज्या किंमतीला येते त्या किंमती विचारात घ्याव्यात, विशेषत: जर आपण आज तेराबाईटची किंमत 50 युरोच्या आसपास असल्याचे लक्षात घेतल्यास.

विकासात्मक कार्यसंघाच्या प्रयोगशाळेच्या चाचण्या दरम्यान सकारात्मक बाब म्हणजे 1 जीबी / सेकंदापेक्षा जास्त वेगाने माहिती पुनर्प्राप्त केली गेली आहे. हे लक्षात घेऊन, हे आश्चर्यकारक नाही की बरेच लोक या तंत्रज्ञानास लहान स्टोरेज चिप्समध्ये कसे समाविष्ट करावे या कल्पनेने आधीच तपास करीत आहेत की, त्यांच्या प्रतिकार केल्याबद्दल, ते विशेष आणि वातावरणात वापरता येतील कारण ते अवकाशात असू शकते. बाह्य.