Er is het afgelopen jaar veel gezegd over de mogelijkheid van ga terug naar de maan, een ietwat terugkerend thema dat de hoofddoelstelling lijkt te zijn geworden van praktisch alle ruimtevaartagentschappen in verschillende landen. Hoe kan het anders zijn China wil nog een stap verder gaan.
Als NASA nog maar een paar maanden geleden een speciale interesse in terugkeer naar de satelliet bevestigde, kondigde ESA zelfs een samenwerking aan met Roscosmos om een gezamenlijke missie te starten die hen naar Mars zal brengen, voorheen via de satelliet, nu is het China dat aankondigt dat ze zal terugkeren naar de maan op een missie genoemd naar Verandering.
Chang'e is de naam waarmee China de missie heeft gedoopt die hen naar de maan zal laten terugkeren
Vertel u dat voordat u wat meer in detail gaat Chang'e is geen missie op zich, maar een complex programma die al lange tijd in bedrijf is en waardoor al twee orbiters samen met een lander naar de maan zijn gestuurd.
Eind dit jaar start, zoals gepland, een nieuwe doelstelling binnen dit programma, zelfs via welke een reis naar de verste kant van de maan zal beginnen, een onbekende locatie waar bestudeer lokale geologie en test de effecten van de zwaartekracht van de maan op insecten en planten.
Om deze tests uit te voeren, moet er een lancering plaatsvinden waarbij een grote hoeveelheid zaden en insecten waarmee het onderzoek zal worden uitgevoerd, worden opgenomen in een nieuwe lander, in een container van een aluminiumlegering. Gebaseerd op de uitspraken van Zhang Yuan Xun, hoofdcontainerontwerper:
De container zal aardappelen, arabidopsiszaden en zijderupseneieren naar het oppervlak van de maan sturen. Wormen kunnen kooldioxide produceren, terwijl aardappelen en zaden via fotosynthese zuurstof afgeven. Samen kunnen ze een eenvoudig ecosysteem op de maan tot stand brengen.
Dit is de eerste keer dat een missie naar de andere kant van de maan wordt gestuurd
Dit zal naar verluidt de eerste keer zijn dat een missie zich richt op de zogenaamde Zuidpoolbekken, een gebied met hoge impact op het zuidelijk halfrond met een diameter van ongeveer 2.500 kilometer en een diepte van 13 kilometer. Op zijn beurt is de maan zelf geclassificeerd als de grootste impactrekening en een van de grootste binnen het zonnestelsel.
Een van de belangrijkste doelstellingen van deze missie, zoals u zich ongetwijfeld kunt voorstellen, ligt in de wetenschappelijke belangstelling voor controleer of verschillende soorten terrestrische organismen kunnen groeien en zich kunnen ontwikkelen met de zwaartekracht die op de maan aanwezig is wat, zoals in talloze artikelen is opgemerkt, ongeveer 16% is van wat er op aarde bestaat.
Op dit punt moet er rekening mee worden gehouden dat er aan boord van het internationale ruimtestation al studies worden uitgevoerd waarin is geconcludeerd dat langdurige blootstelling aan microzwaartekracht aanzienlijke gevolgen kan hebben voor de gezondheid. Wat u nu wilt onderzoeken, is hoe zit het met langetermijneffecten met minder ernst.
Aan de andere kant is een bezoek aan het gebied dat bekend staat als het Zuidpoolbekken van bijzonder belang, niet alleen vanwege de enorme omvang, maar ook omdat er veel wetenschappers zijn die de afgelopen jaren hebben ontdekt dat kan grote hoeveelheden ijs bevatten Tegenwoordig wordt gespeculeerd dat deze grote hoeveelheden water het resultaat kunnen zijn van de inslagen van asteroïden en meteoren die sporen hebben achtergelaten van water dat erin slaagde te overleven omdat dit gebied altijd in de schaduw ligt.