Hoewel het meestal lang duurt voordat we het hebben over iets nieuws dat verband houdt met de wereld van quantum computing en we kennen nieuws, iets waardoor je misschien denkt dat deze kwestie veel meer bevroren is dan het lijkt, de waarheid is dat het het tegenovergestelde is, we hebben het bewijs van wat ik zeg in het nieuwe werk dat zojuist is onthuld door een groep onderzoekers van de Universiteit van New South Wales (Australië).
Zoals dit team van onderzoekers heeft gepubliceerd in de paper die spreekt over hun werk, zijn ze blijkbaar in staat geweest om na maanden en maanden van ontwikkelen en testen een nieuwe architectuur voor kwantumcomputers waarmee we misschien veel kwantumchips kunnen maken goedkoper, eenvoudig te produceren en vooral iets heel belangrijks vandaag, in staat schaalbaarheid mogelijk maken systeem.
Wat is kwantumcomputers?
Laten we op dit punt verder gaan om te onthouden wat kwantumcomputing precies is, en alles wat het biedt. Net zo uitleg op een zeer hoog niveauZonder in details te treden, zouden we kunnen praten over het feit dat dit type computergebruik gebruik maakt van de zogenaamde qubits of kwantumbits. Deze qubits zijn op hun beurt weer opgebouwd uit een reeks deeltjes die een kwantumgedrag vertonen.
Dit is precies wat hen onderscheidt van conventionele computersystemen waar elk bit, zoals u zeker weet, slechts twee mogelijke toestanden heeft, 0 of 1. In plaats daarvan, a qubits kunnen op een gegeven moment 1 of 0 zijn, maar ook beide tegelijk, dit is precies de reden waarom een qbits de mogelijkheid heeft om veel meer informatie te verwerken dan een bit zoals wij dat kennen.
Een quantumcomputer moet met veel qubits worden gebouwd en deze moeten op hun beurt weer afzonderlijk aan elkaar worden gekoppeld om een groot netwerk te vormen dat al deze quantumberekeningen kan uitvoeren. Tegenwoordig hebben onderzoekers dit type netwerk laten werken zolang de ruimte tussen qubits is schaars nanometer, iets dat vereist dat alle overige componenten van het systeem, we spreken van onder andere besturingselektronica of leesapparatuur, op deze schaal moeten worden vervaardigd.
De University of New South Wales presenteert een revolutionaire architectuur voor kwantumcomputers
Als we dit allemaal in overweging nemen, is het tijd om terug te keren naar het werk dat is uitgevoerd aan de Universiteit van New South Wales, waar blijkbaar een nieuwe qubit is ontwikkeld die een revolutie teweeg zou kunnen brengen in de kwantumcomputing zoals we die kennen. Blijkbaar is het team van onderzoekers onder leiding van Andrea Morello y Guilherme Tosi, heeft gemaakt wat ze zelf hebben gedoopt qubit flip-flop, die een architectuur heeft waarmee we kwantumprocessors goedkoper en gemakkelijker te vervaardigen kunnen maken.
Dit nieuwe ontwerp heeft de bijzonderheid omdat het is samengesteld uit individuele fosforatomen die zijn geïmplanteerd in een siliciumchip die erg lijkt op degene die tegenwoordig in al onze computers wordt gebruikt. Dankzij deze nieuwe configuratie kunnen ontwikkelaars nu hun kwantumcomputers opschalen zonder dat ze alle atomen precies hoeven te positioneren, een benadering die tegenwoordig wordt gebruikt in veel andere technieken die zijn ontworpen om dit soort computers te schalen.
Een van de punten die dit project revolutionair maakt, is dat onderzoekers door het gebruik van elektronen en de kern van het fosforatoom hebben gerealiseerd dat, in tegenstelling tot wat er vandaag gebeurt, het is niet meer nodig om alle componenten dicht bij elkaar te plaatsen zodat kwantumberekeningen kunnen worden uitgevoerd. In feite kunnen de qubits nu op veel grotere afstanden met elkaar communiceren als de informatie wordt gecodeerd in de gezamenlijke kwantumtoestand van het elektron en de kern, aangezien dit kan zijn gecontroleerd door elektrische signalen in plaats van magnetisch, waardoor er voldoende ruimte is voor de installatie van de nodige verbindingen, stuurleidingen en uitleesapparatuur zonder dat deze op atomaire schaal vervaardigd hoeven te worden.