Net wanneer we in een maalstroom leven waar het praktisch lijkt alsof iedereen zich zorgen begint te maken over de manieren waarop ze met anderen communiceren, waarbij we meer dan terugkerende thema's achterlaten: of de ene manier veiliger is dan de andere of dat bepaalde organismen ons vandaag de dag regeringen bespioneren. Ik wil dat we een beetje verder gaan, dat wil zeggen, proberen te begrijpen hoe iemand kan communiceren met een sonde die zich vandaag door de grenzen van het bekende universum beweegt. Vandaag zullen we zien hoe ESA communiceert met zijn sondes.
Stel je op dit punt voor dat je verantwoordelijk bent voor de communicatie en dat je in contact moet komen met alle sondes die vroeg of laat door de ruimte zullen reizen en je kunt je natuurlijk niet de luxe veroorloven om pakketten te verliezen alsof een audiovisuele communicatie zou zijn. behandeld. Het eerste dat u moet doen, vooral denkend aan de rotatie van de aarde, is installeer antennes over de hele wereld, in dit geval gescheiden door 120º van elkaar Zo vinden we bijvoorbeeld faciliteiten van de ESA in Cebreros (Spanje), Malargüe (Argentinië) en Nueva Norcia (Australië). Nog een voorbeeld zouden we natuurlijk hebben in die welke zijn geïnstalleerd door NASA in Goldstone (Verenigde Staten), Canberra (Asutralia) en Robledo de Chavela (Spanje).
Verschillende diameters afhankelijk van hoe ver de sonde is
Voordat ik verder ga, zou ik graag een kritiek punt in dit verhaal willen verduidelijken, zeker als je de foto's in een of ander ESA-centrum in Spanje hebt gezien, zul je gemerkt hebben dat er verschillende antennes zijn, dit heeft een heel eenvoudige verklaring die op zijn beurt dient om bepaalde aspecten van dezelfde invoer en is dat het, afhankelijk van de diameter, wordt gebruikt om sondes die in de diepe ruimte bewegen te bewaken en te communiceren, ze hebben meestal 35 meters in diameter en er zijn slechts drie meetstations in de wereld, de ene genoemd in de vorige paragraaf door zowel ESA als NASA, terwijl de andere, met diameters van 15 metersdienen ze voor missies van veel dichterbij gelegen sondes en satellieten. Zeg als detail dat ESA bijvoorbeeld zes andere stations heeft die zich toeleggen op het bewaken van nabijgelegen sondes.
Zodra we alle benodigde antennes in strategische gebieden over de hele wereld hebben geïnstalleerd, is het tijd om een protocol te ontwikkelen om verbinding te maken met sondes die, in het beste geval, zijn meer dan 2 miljoen kilometer van de aarde verwijderd Hiervoor hebben we mobiele constructies nodig met het vermogen om in elke richting te draaien en die meer dan 620 ton wegen met voldoende capaciteit om radiosignalen tot 20 kW vermogen te verzenden.
Wat betreft de ontvangst: de signalen van de sondes of satellieten worden bij het bereiken van de antenne gereflecteerd in het enorme verzameloppervlak en versterkt om later naar een reeks metalen dichroïsche spiegels te worden gestuurd om de signalen te scheiden. radiosignalen met frequenties van 2 en 40 GHz Zodra de signalen zijn gedetecteerd, worden ze naar een centrum in Darmstadt (Duitsland) gestuurd waar de telemetrie wordt gescheiden van de wetenschappelijke gegevens en, eenmaal beheerd, worden ze teruggestuurd naar ESA.
Volgens verklaringen van de directeur van het station Cebreros, Lionel Hernandez:
We hebben een erg gepland schema. We weten dat we nu waarschijnlijk klaar zijn met Rosetta en dat we over twee uur naar Mars Express verhuizen. Dit alles is volledig geautomatiseerd, wij opereren hier niet. Het team opereert alleen in de kritieke fase van een missie. Zo niet, dan wordt alles op afstand bestuurd vanuit Duitsland. Alles is geautomatiseerd, de antenne is zo geprogrammeerd dat hij op dat moment naar Mars Express wijst en deze vijf uur volgt.
Beetje bij beetje worden al deze transmissiebanden bijgewerkt, zodat, afhankelijk van de missie, en vooral het jaar van lancering, de snelheden veel hoger zijn dankzij dit hebben we bijvoorbeeld mars express waarvan de hertransmissies worden gedownload met een snelheid van 228 kbps terwijl voor de ruimtetelescoop Euclid, zodra het is gelanceerd, wordt verwacht dat de transmissie rond de 74 Mbit / s.