Het fenomeen Souls begon met een spel dat enigszins bedekt was in zijn tijd en dat was exclusief voor PlayStation 3: Demon's Souls Het had niet de media-aandacht van andere grootheden van de console die als banners van de machine werden beschouwd, zoals bijvoorbeeld de Niet in kaart gebracht de Stoute hond Mond-tot-mondreclame over de angstaanjagende maar tegelijkertijd aangename ervaring die van dat spel genoten, was van vitaal belang om te komen waar je nu bent From Software.
Ongemakkelijk, Sony laat die genieën ontsnappen die, vóór de horde fans die met die creatie waren opgericht, niet aarzelden om door te gaan met een meer dan spirituele voortzetting, genietend van hun eigen IP en onder de paraplu van een nieuwe redacteur, Namco Bandai, die graag gastheer is in het huis van Pac-Man deze nieuwe gasten. Vandaag kunnen we eindelijk de derde ervaring proberen Souls dat materialiseert in een Dark Souls II multi platform.
Degenen die de sage al kennen, weten dat wat het is om de onzekerheid te ervaren over wat er achter de mist zal zitten die onze weg blokkeert, een gevoel dat opwindend wordt zodra we er doorheen gaan en een monsterachtige vrucht van de verwrongen geest van de kunstenaars van From Software Hij komt ons tegemoet en gooit ze als een watje over het podium. Een paar slagen zijn genoeg om te bezwijken en onze lichamelijke vorm te verlaten. Het maakt niet uit, we gaan terug de weg af om ons opnieuw te meten met dat wezen, wetende dat we snel en vindingrijk moeten zijn om zijn aanvallen te bestuderen en een strategie te bedenken waarmee we het kunnen bereiken op het moment dat het zich voordoet. de grootste zwakte, of helemaal niet, heeft het. Een poging. Twee. Drie. Vier. Je bent de tel al kwijt, maar eindelijk ligt het beest aan je voeten. Dit is Dark Souls II.
Voor dit nieuwe hoofdstuk zijn ietwat interessante nieuwe speelbare functies geïntroduceerd, hoewel ze niets afdoen aan de essentie Souls origineel, helemaal niet, is meer, misschien zelfs stroomlijnt het. De moeilijkheid is nog steeds duivels en elke val en vijandelijke positie wordt zorgvuldig tot op de millimeter nauwkeurig geplaatst om zoveel mogelijk schade aan te richten of de speler te misleiden, ik zou zelfs durven zeggen dat dit Dark Souls II het meest veeleisende hoofdstuk van de trilogie zijn. Een belangrijke verandering heeft betrekking op landbouw: vijanden zullen niet langer voor onbepaalde tijd herrijzen, dus kunstmatig nivelleren door steeds weer door hetzelfde gebied te gaan, is voorbij, tenminste zoals het in de vorige game kon worden gedaan. En vergis je niet: je zult deze verandering op prijs stellen als je bepaalde door vijanden geplaagde delen van de kaart niet hoeft te herhalen.
Een andere vriendelijke concessie is het grotere bestaan van vreugdevuren verspreid over deze vreselijke wereld en de mogelijkheid om vanaf het begin vrij tussen hen te kunnen bewegen door middel van teleportatie. Net als bij eerdere games zijn wapens onderhevig aan verslechtering, maar hierin Dark Souls II ze versnipperen veel sneller, iets dat probeert te compenseren met een gratis reparatie bij het kampvuur. Maar het meest bloedige detail zit hem in de dood zelf en de gevolgen ervan: elke keer dat we in het stof bijten, zal de energiebalk afnemen totdat hij met de helft wordt verkort, wat de uitdaging zeker bergop maakt, vooral met sommige bazen. Waarvoor we zijn ik heb de hulp nodig van iemand die is geroepen om het onder ogen te zien.
De scène waar al deze tragedies plaatsvinden, herinnert zich veel meer in zijn architectuur Demon's Souls origineel, herstellende een soort Nexus, met eenvoudigere niveaus, zonder die vele hoekjes en gaatjes die ons soms nergens heen leidden Donkere zielenEn dat de kaart veel uitgebreider is dan de andere, hoewel, zoals ik al benadrukte, het gebruik van vreugdevuren om zonder problemen van het ene punt naar het andere te gaan de beste oplossing kan zijn voor kronkelige reizen zonder terugkeer.
Op technisch niveau was het voor mij teleurstellend om een ietwat slechte textuur tegen te komen of sommige modellering of elementen die te veelhoekig zijn, precies het tegenovergestelde van wat ik had verwacht dankzij die hypeful trailers waarmee de game ons verkocht From Software y Namco Bandai: zelfs niet op afstand, grafisch, bereiken de consoleversies dat detailniveau. Het verlichtingssysteem is weliswaar veel verbeterd, maar het is een onaangenaam detail geweest bij de fans. Hoewel de waarheid is dat wie wil spelen Dark Souls II Het zal niet vanwege de graphics zijn, maar vanwege de unieke ervaring en fantastische art direction van het spel. Natuurlijk is de multiplayer-component van vitaal belang in het spel, met de klassieke confrontaties, invasies en assistentie, en niet te vergeten dat de pacten van Donkere zielen ze zijn hier weer aanwezig.
Dark Souls II Het is gevormd als een perfecte mix van de twee vorige spellen, voegt nieuwe speelbare elementen toe -of laat zelfs sommige van de hand toe-, in staat om een unieke essentie te behouden die zijn gameplay niet de herhaling maakt die velen voorspelden, maar eerder een zoektocht naar de perfecte balans in een saga waarin juist het misbruik van macht tegen de speler een van de meest karakteristieke tekenen - zo niet de meeste - van de Souls-ervaring is. Een essentiële titel voor elke hardcore gamer.
LAATSTE NOTA MUNDI VJ 9