Tegenwoordig zijn er veel onderzoeks- en verkenningscentra die praktisch elke dag werken om de uitgestrektheid die de aarde omringt een beetje beter te leren kennen. We werken niet alleen aan het ontdekken van nieuwe planeten of zoeken naar een antwoord op hoe groot het universum kan zijn, maar we onderzoeken ook omgekeerd, dat wil zeggen bijvoorbeeld weet wanneer de eerste sterren verschenen.
Om dit een beetje beter te begrijpen, en vooral de moeilijkheid die het met zich meebrengt, moeten we terug naar een universum dat, we zouden kunnen zeggen, net gecreëerd was, we spreken van een periode van ongeveer 180 miljoen jaar geleden, net na de explosie van de bekende oerknal, op welk moment volgens een recent gepubliceerde studie de eerste sterren konden verschijnen.
EDGES is het hulpmiddel waarmee we weten wanneer de eerste sterren aan de hemel verschenen
Om dit een beetje beter te begrijpen, wil ik er met je over praten RANDEN, een heel bijzonder instrument dat zich op een afgelegen plek in West-Australië bevindt, met name in de Murchison Radio Astronomical Observatory Dit instrument wordt gebruikt door wetenschappers van MIT en de Arizona State University om te zoeken naar aanwijzingen over hoe de kosmos in de eerste plaats zou kunnen ontstaan, de verspreiding ervan ... een aanwijzing die aangeeft hoe we onze dagen hebben kunnen bereiken.
Iets meer in detail ingaan en zoals we kunnen lezen op een pagina van de MIT, EDGES is niets anders dan een vrij klein antennesysteem waar een laag- en hoogbandinstrument, een spectrometerontvanger en diverse elektronische componenten zijn geïnstalleerd. Dit hele platform is zeer nauwkeurig gekalibreerd om een bepaald soort ruimtelijk geluid te kunnen 'horen'.
EDGES wordt momenteel onder andere gebruikt door MIT en Arizona State University.
Het belangrijkste doel van dit complexe hulpmiddel is niets anders dan te kunnen bepalen hoe het universum eruitzag voordat het werd gevormd, dat wil zeggen, te beginnen te evolueren naar wat we vandaag kennen. In iets technischere bewoordingen, het universum kennen op dat moment waarop het ultraviolette licht van de eerste sterren de oerwaterstof binnendrong die op dat moment in de vorm van gas bestond.
In de woorden van Raul Monzalf, een onderzoeker aan het Center for Astrophysics aan de University of Colorado Boulder en een van de onderzoekers die aan dit werk heeft meegewerkt:
Het signaal komt in veel opzichten overeen met theoretische voorspellingen over de eerste sterren en sterrenstelsels in het vroege heelal. Onze meting geeft aan dat deze eerste sterren en sterrenstelsels zich ongeveer 180 miljoen jaar na de oerknal vormden. Het vinden van dit piepkleine signaal heeft een nieuw venster geopend op het vroege universum. Telescopen kunnen deze oude sterren niet rechtstreeks in beeld brengen, maar wat ze vastleggen wordt omgezet in radiosignalen vanuit de ruimte.
EDGES werkt aan de detectie van de emissie op 21 cm die de eerste sterren uitstraalden toen ze werden gecreëerd
Zoals blijkt uit het gepubliceerde artikel, is de manier waarop het team van onderzoekers erin geslaagd is om dit signaal in de ruimte op te vangen, blijkbaar enigszins complex geweest, aangezien EDGES niet rechtstreeks het signaal meet dat door de eerste sterren wordt uitgezonden, maar eerder het signaal van de eerste sterren. straling die wordt uitgezonden door het waterstofgas waaruit deze vroege sterren zijn voortgekomen.
Het idee bestond in wezen uit het ontwerpen en maken van een tool, in dit geval EDGES, die in staat is om een bepaald type 'licht', iets wat de conventionele telescopen tegenwoordig niet kunnen meten. Concreet hebben we het over de neutrale en koude waterstof die werd uitgestoten in de vroege stadia van de geschiedenis van de kosmos, een emissie die kan worden vastgelegd als emissie wordt bestudeerd op 21 cm.
De theorie zegt dat, zodra de eerste sterren in het vroege universum oplichtten, het ultraviolette licht dat ze uitzonden het oorspronkelijke waterstofgas binnendrong en erin slaagde om de staat van excitatie te veranderen, dit is precies wat werd genoemd 21 emissie cm, een verandering die zou ervoor zorgen dat waterstof fotonen absorbeert van de microgolfachtergrond, waardoor een vingerafdruk momenteel detecteerbaar in het radiofrequentiebereik lager dan 200 MHz.
Meer informatie: NATUUR