Dziś prawda jest taka, że istnieje wielu badaczy i ośrodków zaangażowanych w projekty ściśle związane z fuzja nuklearna, dość delikatna kwestia, która oprócz obiecania dużych ilości energii, nadal zbytnio nas spowalnia, ponieważ pomimo dużych inwestycji wysiłków i ekonomii, które są poczynione, nie jesteśmy w stanie dotrzeć do punktu, w którym ostatecznie będziemy w stanie zapewnić sobie energię wytwarzaną w wyniku syntezy jądrowej.
Prawda jest taka, że jest wielu naukowców, którzy w taki czy inny sposób poczynili dość znaczące postępy w tej dziedzinie, chociaż wciąż pozostaje wiele problemów do rozwiązania, abyśmy mogli zobaczyć, jak pierwszy reaktor jądrowy działa lub oferuje energię. Wśród najpoważniejszych problemów znajdujemy to dosłownie nasze zrozumienie tego, jak plazma, z którą pracujemy, zachowuje się w tego typu reakcjach, jest co najmniej niedoskonałe.
Chociaż badamy syntezę jądrową od dawna, prawda jest taka, że wciąż daleko nam do jej zrozumienia
Stwierdzenie, że nasza kompresja jest niedoskonała, może zabrzmieć nieco pesymistycznie, ponieważ dzięki dużej liczbie przeprowadzonych projektów badawczych nasi naukowcy osiągnęli kompresja zachowań plazmy dość duża, przynajmniej kiedy to jest w środku dość stabilne warunki. Niestety, kiedy przechodzi ze stanu stabilnego w zaburzony, jego zachowanie dosłownie przeczy wszelkiemu naszemu zrozumieniu, studiom, a nawet teoriom.
Wyraźny przykład problemów, z którymi borykają się wszyscy naukowcy pracujący w tej dziedzinie, można znaleźć w momencie, gdy zdecydowaliśmy się rozpocząć chłodzenie brzegów plazmy, opierając się na reaktorze termojądrowym. W odpowiedzi na ten początek ochłodzenia stwierdzamy, że plazma, według różnych badań, zaczyna cierpią na dość duże chwilowe wzrosty temperatury którego nie można kontrolować, jest to rodzaj impulsu, którego nie można wyjaśnić za pomocą obecnych modeli transportu ciepła.
Pablo Rodríguez, student MIT, który mógł znaleźć rozwiązanie tego decydującego problemu
Konkretnie, problem określonego wzrostu temperatury wewnątrz plazmy niepokoi społeczność naukową od ponad 20 lat. Co ciekawe, musiał to być zespół naukowców z Massachusetts Institute of Technology (MIT), artykuł, którego pierwszym autorem jest Hiszpan Pablo Rodríguez, właśnie wymyślił nowy model transportu ciepła dla plazmy, który może być rozwiązaniem, na które wielu czekało tak długo.
Aby znaleźć, a raczej zaproponować możliwe rozwiązanie tego złożonego problemu, Pablo Rodríguez współpracował z reaktorem termojądrowym MIT typu Tokamak w celu zbadania turbulencji wytwarzanych przez wzrost i spadek temperatury, którego doświadcza plazma, gdy próbujemy ją ochłodzić, zadanie, które, jak przyznają autorzy badania, nie było łatwe. Słowami Anna Biała, dyrektor grupy badawczej:
Wiedzieliśmy, że rotacja plazmy zmieni się podczas tych eksperymentów z pulsem zimnym, co utrudnia jej analizę. Musieliśmy jednoznacznie oddzielić jeden efekt od drugiego.
Pozostało jeszcze wiele lat, zanim będziemy mogli skorzystać z syntezy jądrowej
Aby znaleźć rozwiązanie, zespół musiał wyodrębnić wszystkie możliwe interakcje między transferami ruchu, energii i materii, które zachodzą w plazmie. Gdy ten krok został osiągnięty, członkowie tego samego doszli do wniosku, że impuls zimna jest związany z transportem ciepła całkowicie niezależnie od stanu rotacji plazmy.
Zgodnie z pracą opublikowaną przez Pablo Rodrígueza, odpowiedzialnego za modelowanie wszystkich wyników uzyskanych we wszystkich poprzednich eksperymentach, wyciągnięto wniosek, że w plazmie istnieje duża liczba podsystemów, które są w bardzo słabej równowadze które mogą się szybko zmienić, zanim wystąpią jakiekolwiek zakłócenia.