ESA test met succes de nieuwe luchtaangedreven ruimteschroef

Zodra een ruimteagentschap een project start, in de beginfase van het project, is een van de grote punten die duidelijk moeten worden gemaakt, precies de een lang leven dat u zult hebben hetzelfde. Hoewel dit iets lijkt dat later kan worden opgelost, is de waarheid dat deze schatting cruciaal is omdat, afhankelijk van de duur van het project, sommige voortstuwingssystemen of andere moeten worden geïnstalleerd zodat de brandstofbelasting en andere parameters, iets dat uiteindelijk een compromis vormt. het ontwerp en de architectuur die, wanneer de tijd daar is, de sonde, het schip ...

Een duidelijk voorbeeld om dit veel beter te begrijpen, worden letterlijk gevonden in de problemen die NASA heeft met de Kepler-ruimtetelescoop, problemen waar we het gisteren over hadden in ActualidadGadget en dat resulteerde uiteindelijk in een project dat zeer goede resultaten had opgeleverd, maar dat destijds naar schatting ongeveer 3 jaar zou duren, een tijdelijkheid die beetje bij beetje is toegenomen tot dit moment, hetzelfde waarin, bijna tien jaar later, het is voorbij zonder brandstof Kepler waardoor het voor altijd onbruikbaar wordt, tenzij de ingenieurs van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie een oplossing voor de korte termijn vinden.

ESA ontwikkelt een nieuwe elektromotor die op luchtmoleculen kan draaien

Om dit soort problemen, die verband houden met brandstofverbruik en opslagbehoeften, precies te proberen te verlichten, werkt ESA al jaren aan de ontwikkeling van een nieuw aandrijfsysteem​ Na al dit harde werk zijn de ingenieurs van ESA er eindelijk in geslaagd om hun te testen nieuwe elektromotor die kan werken met luchtmoleculen.

Zoals is gemeld, blijkbaar en dankzij de nieuwe technologie die in deze nieuwe motor is geïmplementeerd, zal deze, zodra deze klaar is, dienen om de satellieten, sondes, schepen ... die in de ruimte worden gelanceerd in de verschillende missies, veel langer mee te laten gaan . Het grootste probleem is dat, om gebruik te maken van dit type motor, hetzelfde is moet zich in de lage baan van zowel de aarde als een andere planeet bevinden, zolang het maar een atmosfeer heeft zodat ze kunnen werken.

Tot dusverre werkte de motor perfect in laboratoriumtests

Met betrekking tot de uitgevoerde tests, zoals is gespecificeerd in de afgegeven officiële verklaring, hebben we het blijkbaar over de motor is geïnstalleerd in een vacuümkamer die het vermogen heeft om de omstandigheden in termen van luchttekort te simuleren die we in de atmosfeer van de aarde vinden zodra we ons op een hoogte van ongeveer 200 kilometer bevinden.

De werking van de motor zelf is veel complexer dan we ons kunnen voorstellen, hoewel het, in ieder geval als we het uitleggen, heel eenvoudig lijkt. De manier waarop dit nieuwe voortstuwingssysteem werkt, is gebaseerd op het gebruik van luchtmoleculen​ Door ze in de motor zelf te extraheren, deze zijn elektrisch geladen en op deze manier kan dat gebruik als drijfgas voor ionenmotoren.

Deze tests hebben aangetoond dat een motor van dit type niet alleen theoretisch mogelijk is

Een van de grote voordelen dat deze motor alleen gebruikt kan worden in satellieten en sondes die zich op zo'n lage hoogte bevinden, is dat hij kan rekenen op een vrijwel onbeperkte toevoer van luchtmoleculen die zal worden vastgelegd als dat nodig is. Zoals u kunt zien, staan ​​we voor een meer dan interessante oplossing om ervoor te zorgen dat de ionenmotoren die momenteel worden gebruikt na verloop van tijd zonder brandstof komen te zitten, iets wat letterlijk betekent dat de schepen nog vele jaren in een baan om de aarde kunnen blijven.

Terugkomend op de tests die op de motor zijn uitgevoerd, lijkt het erop dat ze begonnen door het onder de gebruikelijke omstandigheden te laten werken, dat wil zeggen, het verbranden van xenon, dat geleidelijk werd vervangen door een mengsel van stikstof en zuurstoflucht. Toen ze eenmaal in staat waren om het systeem aan te zetten met alleen lucht, konden ze zien dat elektrische voortstuwing met atmosferische stuwstof volledig haalbaar was. Momenteel de volgende stap is het verder ontwikkelen en verfijnen van de nieuwe aandrijflijn.

Meer informatie: ESA